User:Jahsonic/Sandbox archive 69
From The Art and Popular Culture Encyclopedia
|
Related e |
|
Featured: |
| << previous | next >> | ||
|---|---|---|---|
DE LIEFDE, EEN SPAGAAT
Met een hart dat heeft doen lijden
Evenveel als het geleden heeft
En een ziel die vaak verblijdde
Maar ook teveel verdonkerd heeft
Met voeten die soms dansten
En dan weer stampten van verdriet
En handen die omhelsden
Of smeekten van ‘verlaat mij niet’
In de liefde is er altijd een die afziet
Terwijl de ander zich verveelt
Soms de dader
Dan weer dupe
Mensen zijn niet zo complex
Al kennen ze geen maat
En in de liefde geven ze
Ofwel teveel
Ofwel te weinig
De liefde, een spagaat
--J.-W. Geerinck
"J'arrive à une question délicate, celle du surnaturel et du miracle; je ne veux pas parler seulement des faits merveuilleux dont les partisans des diverses religions tirent argument, mais de tout ce qu'on appelle télépathie ou spiritisme.
Il n'y a pas longtemps que tout cela aurait été écarté par la question préalable; ce ne sont que des superstitions d'un autre âge, aurait-on dit, et dont les progrès des lumières ont définitivement fait justice. Mais il arrive aujourd'hui que le triomphe du positivisme ne nous permet plus d'adopter sans remords cette attitute commode. Le savant ne se croit plus le représentant de je ne sais quelle raison éternelle à laquelle il saurait d'avance que les faits doivent se soumettre. L'expérience seule est reine et ceux qui reconnaissent sa royauté ne doivent rien nier sans examen"
"Ik kom bij een gevoelige kwestie, die van het bovennatuurlijke en het wonderbaarlijke; ik bedoel niet alleen de wonderbaarlijke feiten waarvan de aanhangers van de verschillende religies beweren dat ze waar zijn, maar ook alles wat telepathie of spiritisme wordt genoemd.
Nog niet zo lang geleden zou dit alles zijn afgedaan met de inleidende vraag; het is slechts bijgeloof uit een andere tijd, zouden ze hebben gezegd, en de vooruitgang van de verlichting heeft er eindelijk recht aan gedaan. Maar tegenwoordig kunnen we door de triomf van het positivisme deze gemakkelijke houding niet meer zonder wroeging aannemen.
De wetenschapper gelooft niet langer dat hij de vertegenwoordiger is van een of andere eeuwige rede waaraan hij van tevoren weet dat de feiten zich moeten onderwerpen. Alleen de ervaring is koning, en wie haar koningschap erkent, mag niets zonder onderzoek ontkennen".
--Poincare
Jan De Groote vraagt op Facebook wat wij daarvan vinden, zonder de bron te vermelden.
Poincaré zegt dat sinds het positivisme alles empirisch moet onderzocht worden, zelfs telepathie en spiritisme, zelfs het bovennatuurlijke en het wonderbaarlijke.
Op zich is dat een vreemde positie, vooral gezien in de tijd waarin zij verkondigd werd, ergens in 1910. Ik zou toch geneigd zijn een aantal onderwerpen, zoals spiritisme (praten met de doden) a priori van wetenschappelijk onderzoek uit te sluiten, ik verwacht er te weinig resultaten van.
Telepathie, oké, misschien nog wel.
Ik heb sterk het gevoel dat jij iets met dit citaat wil zeggen, Jan De Groote.
Los daarvan, het irrationele interesseert me vaak veel meer dan het rationele.
Men mag ook niet vergeten dat onze huidige maatschappij het irrationele en fake news nog steeds blijft centraal stellen, men moet wel.
Religie is fake news. Als duizend mensen een maand lang een verzonnen verhaal geloven, dan is dat fake news. Als een miljard mensen het duizend jaar lang geloven - dat is een religie, en we worden vermaand het geen ‘fake news' te noemen om de gevoelens van de gelovigen niet te kwetsen (of hun toorn op te wekken).
Dat zegt Yuval Harari in ‘21 Lessen voor de 21e Eeuw’ (2018) en ik kon het niet méér eens met hem zijn.
In het licht daarvan, hoe kan je corona fake news verbieden en de blijde boodschap gedogen?
De vrijheid van meningsuiting werd uitgevonden om religies te kunnen beledigen in tijden waarin religies beledigen u de doodstraf kostten. 🖤 Religies beledigen is niet gelijk aan mensen beledigen. België kent geen wetten voor blasfemie noch majesteitsschennis.
Unica Zürn en Hans Bellmer; Georges Bataille en Colette Peignot; Frans Coenen en Clare Lennart
RIP Bobby Eli (1946 – 2023)
https://www.youtube.com/watch?v=ijNKqxSjWFw&ab_channel=koollatter
Bobby Eli was een Amerikaans componist, muzikant, arrangeur en platenproducer uit Philadelphia.
Hij was stichtend lid van en leadgitarist bij MFSB, schreef niet zo gek veel songs maar zijn "Sideshow" (1974) voor Blue Magic verdient zeker de aandacht van de gemiddelde zwarte-muziekliefhebber.
Een sideshow is een deel van een circus, waar het rariteitenkabinet getoond wordt en de messenwerpers, de nagelbedliggers, de vuureters en zwaardenzwelgers hun kunsten tonen.
Het is een marginaal gebeuren en misschien is het u niet helemaal duidelijk wat de sideshow in deze song doet.
De zanger nodigt uit om zich aan mensen die lijden aan liefdesverdriet te komen vergapen. Kom, haast u!. Het spel gaat beginnen. Koop een ticket!
Kijk naar de man met het gebroken hart, hoeveel pijn hij heeft. En het meisje die de enige geliefde die ze ooit had verloor. Niets triester dan haar. En daar de man die al een miljoen jaren huilt. Zoveel tranen. En de vrouw die gebroken harten als souvenir verzamelt. De meest trieste vertoning van heel het land.
Gisteren reed ik weer de route Oostende to Knokke, die ik aflegde toen F. het met mij uitmaakte. Ik doe dat nooit meer, de route is lelijk van mijn-kan-niet-meer. De vorige keer kocht ik op zijn minst nog Houdt u van Brahms? in dat ene literair café in Oostende, Leeshuus, dat ik op de terugweg uitlas.
In Blankenberge heb er wel die faience afdakking over een brug gezien, die heet de Paravang. En ik zag daar ook de schlagerzanger Johnny Montero. Hij staat ook gekend als André Hazes imitator. Als ik hem opzoek wordt hij genoemd in wat pedofiliezaken.
De wereld in jezelf van Nina Polak
Ik was twee keer in Dokrijk, een keer om Tom Lowlands te herdenken en gisteren 18/8 voor de herdenking van Kwark Frietveld.
Schraenen was gister weer de ceremoniemeester.
Bij Tom speelden Elko Blijweert samen met Rudy Trouvé, Think of One met David Bovée, Roel Poriau en Tomas De Smet.
Gisteren, wie speelde er toen allemaal?
Ik heb wat gebabbeld met de Wolkenbreier. Geestige man. Maar ook tragisch.
Sadisme is genoemd naar den Franschen schrijver markies De Sade (*1740, f 1814) en beteekent den toestand van hen, wier geslachtslust wordt opgewekt door het voorwerp der begeerte te kwellen en te pijnigen. In den hoogsten graad voert S. tot lustmoord. S. wordt ook actieve algolagnie genoemd in tegenstelling met de passieve algolagnie of •> masochisme. Voor zedeliike beoordeeling, zie > Sexueele psychopathologie. p. Heymeijer .
De zomer van 2023.
De zomer van 2023 was mijn zomer niet.
Lichamelijk ongemak, kleine ziektes, liefdesverdriet, zwaarmoedigheid, technische problemen met mijn encyclopedie, een uitgeregende reis, en een tandextractie die mij verhinderden slaapmatjes op te blazen waren mijn deel.
Natuurlijk heb ik er het beste van gemaakt. ’s Middags lunchen bij Bar Vert en als het weer het toestond, buiten blijven lezen en ’s avonds dineren bij de thai.
Kranten lezen. Elke dag kranten lezen. Vandaag is het een feestdag zonder kranten. Vandaag vieren wij Maria, het feit dat zij op deze dag door den Heer in de hemel werd opgenomen, als ik mij niet vergis, met lichaam en al.
In het begin van de zomer las ik ‘Lettrometrie’ van Van Rossem en verzorgde er een internetversie van. Daarna heb ik me beziggehouden met ‘Scatologic Rites of all Nations’ en heel de geschiedenis van folklorestudies, tot de naamgeving toe, die van ‘popular antiquities’ in folklore veranderde na het jaar 1846, toen iemand voorstelde dat het beter die naam zou krijgen.
Ik bestudeerde ook wanneer het woord ‘novel’ het woord ‘romance’ verdrong om een fictieverhaal van enige lengte aan te duiden in de Engelse taal. Die historie is heel complex want het is een strijd geweest waarin dan de ene term won, en dan weer de andere term. Het is niet de eerste keer dat ik me erin verdiep.
Nadat ik me negen dagen beziggehouden had met ‘Hedendaags fetischisme’ (1925) van Carry Van Bruggen, een boek dat ik ooit op het spoor was gekomen vanwege het beloofde maar niet geleverde fetisjisme in de titel – het boek is namelijk een grote taalbeschouwing –, spreek ik op een avond Willem aan, de grootste literatuurkenner van café Witzli-Poetzli.
Willem is Nederlander, heeft een onvolle baard en een stoffig aangezicht. Ik heb me ooit laten vertellen dat hij voor de kost patholoog anatoom is of forensisch dokter, ik kan het niet meer precies herinneren welke van de twee.
Ik spreek hem aan over Hedendaags fetischisme.
-- Carry Van Bruggen? vraagt hij.
Hij kent het. Ik beaam.
-- Er staat een exemplaar van haar ‘Prometheus’ bij Panoply.
-- Werkelijk, zeg ik.
Panoply is een antikwariaat om de hoek.
Ik kijk op mijn horloge en ik zie dat het iets na zes is, het sluitingsuur van Panoply. Willem zegt dat het soms wel eens later open blijft, ik weet dat ook, dus ik laat al mijn spullen liggen, spring op mijn fiets, rijd naar de winkel maar hij is dicht. In de etalage dat exemplaar van ‘Prometheus’. Twintig euro. Een paar dagen later koop ik het toch. Ik had het thuis al opgezocht en het bleek zware kost maar ik dacht ik doe het toch.
Ik heb het dan ook helemaal ‘gelezen’ en was er gisteren klaar mee, de laatste pagina’s las ik café De Kat naast een vader en zoon waarvan ik na een tijdje doorhad dat ze Grieks waren. Dat ze vader en zoon waren bleek uit hun lichaamstaal. Daar ‘las’ ik dus de laatste pagina’s van ‘Prometheus’, pagina 550.
Ik heb ‘gelezen’ en ‘las’ tussen aanhalingstekens gezet. Ik scan dan elke pagina op woorden die me boeien, op eigennamen en citaten.
Ik slaag er immers niet meer in te lezen zonder te denken aan wat ik ermee kan bouwen. Ik verklaar mij nader.
Carry van Bruggen (zus van de bekendere, maar niet zoveel bekendere Jacob Israël de Haan) sluit die bewuste laatste pagina af met een citaat van Pierre Bayle.
Pierre Bayle, dames en heren, is een van mijn literaire helden. Encyclopedist, vrijdenker, bestrijder van bijgeloof, met name het kometenbijgeloof.
Maar ook, en oh, wat ik daar mee gelachten een traktaat met als titel “Éclaircissement sur les obscénités" (1702), een verheldering over obsceniteiten, zo zou je dat kunnen vertalen. Vooral een zin trof mij daarin, een zin waarachter een heel concept schuilgaat:
Namelijk, als je obscene schrijvers citeert, dat je daarom zelf niet obsceen bent.
‘Ik zit in veel betere papieren dan alle auteurs die ik heb genoemd; want hoewel Catullus, Lucretius, Juvenalis en Suetonius niet genoeg kunnen veroordeeld worden, kan men bezwaarlijk hetzelfde doen met een schrijver die hen enkel maar citeert.’
Carry citeert Bayle maar liefst 54 keer. Op een totaal van vierenveertigduizend woorden als u het toch wil weten. Maar op die laatste pagina citeert ze een passage uit een werk van Bayle dat ik niet kende. De Franse titel is "Commentaire Philosophique sur ces paroles de Jésus-Christ: 'Contrain-les d'entrer'" uit 1686. Die "contrain-les d’entrer" zijn woorden van Lucas en ze worden in het Engels vertaald als ‘compel them to come in’.
In het Nederlands leest die passage uit Lucas 14:23 zo:
- ‘En de heer zei tot de slaaf: Ga de wegen en de paden op en dwingt hen binnen te komen, want mijn huis moet vol worden.’
‘Dwingt hen binnen te komen.’
Maar hier, beste lezer, moeten wij even pauzeren want het riskeert te saai te worden.
Ik zal u over mijn liefdesverdriet vertellen. Ik werd gedumpt. Zij die met dumpte deed dat allicht met bezwaard hart, want zij zag mij graag, maar toch werd ik gedumpt. Bovendien kreeg ik van haar contactverbod. Zij heeft tijd nodig om wat ze verbrak een plaats te geven.
Ik onderga, ik heb geen keus. Ik heb mijn best gedaan.
Ik behelp me. Het is niet de eerste keer dat ik gedumpt werd. Met veel verdriet werd ik al zeker zeven maal gedumpt en ongetwijfeld veroorzaakte ik in het verleden door het dumpen van mijn kant te laten uitgaan evenveel keer verdriet.
De mooiste woorden daarover geschreven -- vind ik -- zijn van George Moustaki (1934 - 2013):
- Avec mon cœur qui a su faire
- Souffrir autant qu'il a souffert
Vrij vertaald als
- Mijn hart heeft evenveel doen lijden
- Als het heeft geleden.
Waarbij die oneindig mooie woordspeling van ‘su faire’, ‘souffrir’ en ‘souffert’ onherroepelijk verloren gaat.
Ik behelp me dus en stuur berichten aan wie ik al lang niets liet weten, bezoek oude plaatsen in de hoop oude bekenden tegen het lijf te lopen en toekomstige vriendschappen met nieuwe lieden te kunnen aanknopen. Want dat is wat wij als mens moeten doen, wij bestaan niet als wij niet sociaal zijn.
Of, en nu kan ik niet anders dan terugkeren naar Carry Van Bruggen:
‘Er is geen ander zijn dan anders zijn’, een zin uit het oeuvre van Van Bruggen en ook de titel van de een boek met essays over Carry Van Bruggen van Barber van de Pol uit 2020.
Het zinnetje komt uit Hedendaags fetischisme en het is eigenlijk vormgegeven als een klein gedichtje:
Er is geen ander zijn dan anders-zijn.
Er is geen ander willen-zijn dan anders-willen-zijn.
Levensdrift is Distinctiedrift.
Anders-zijn. Dat resoneert wel. Niet alleen ben ik anders, maar wil ik ook alleen maar anders zijn. Over het algemeen. Want dan komen er momenten in mijn leven waarin ik de voeling met mijn medemens verloren ben en probeer bij te benen. Bij Carry is dat niet per se gelukt want ze pleegde zelfmoord op haar 51ste.
Anders-zijn.
Vanwege het ‘anders-zijn’ ben ik van Tinder af en ik wandel met ambigue schreden door de grotten van een site voor seksueel andersgezinden.
Daar wachtte mij gisteren een kleine vreugde.
+++++++++++++++++
[Dit nsfw stuk publiceerde ik op een site voor dat doel bestemd, wil u dat lezen, stuur mij een PM]
+++++++++++++++++
Heb ik al gezegd dat ik een man op een zondagavond zag spelen in café De Kat? En dat toen ik binnenliep het me direct opviel dat hij echt goed speelde. Ik ga zitten en lees speel wat WordFeud en drink een koffie.
Als hij pauzeert bestelt hij een glas aan de toog. Hij moet het vervolgens bij het drinken met twee handen vasthouden, zo hard trillen zijn handen. Maar tijdens het pianospelen trillen zijn handen niet. Niks. Hij was tot zijn 34 professioneel muzikant en begeleidde bands zoals Kris De Bruyne maar toen kreeg hij de diagnose ‘psychotisch’. Hij is toen medicatie moeten beginnen nemen en stoppen met spelen. Volgens hem kreeg hij dat trillen van de lithium.
Achteraf praat ik met de baas van De Kat, hij zegt dat het Dirk Joris is, de broer van Bert Joris, de trompettist.
Gisteren gaan eten in Bar Vert tegen halfvier, dan de trein naar Leuven genomen. Met de fiets. Gefietst naar Terlanen. Arenbergkasteel in Leuven gezien. Langs de Dijle gefietst. Heel steile klim gedaan langs de Moskesstraat in Terlanen. Doorgefietst naar Groenendaal en daar de trein naar Brussel genomen en dan Antwerpen. Op de valreep om tien uur nog kunnen eten bij Noi.
Stierven: Clarence Avant, Francesco Alberoni
EX EN DE CITY
In het eerste deel van 'Clélie' (1654) zit in bijlage een landkaart die als titel draagt 'Kaart van Teder'.
Ze wordt door Mejuffer Scudéry van uitvoerig commentaar voorzien.
Het Koninkrijk Teder wordt doorkruist door drie rivieren, Aantrekking, Eerbied en Erkentelijkheid, die samen uitmonden in de Gevaarlijke Zee.
Dit dappere land wordt betreden via Nieuwe Vriendschap, vanwaar drie wegen leiden naar drie steden: Teder-uit-Aantrekking, Teder-uit-Eerbied en Teder-uit-Erkentelijkheid.
De eerste weg gaat de helling af zonder obstakels tegen te komen.
De tweede passeert Grote Gevoelens, Mooi-Rijm, Gallante-Brief, Liefdesbrief, Oprechtheid, Groot-Hart, Kans, Vrijgevigheid, Preciesheid, Respect, Goedheid, wat allemaal steden of dorpen zijn.
Laat de reiziger oppassen voor de verkeerde weg die, door Verwaarlozing, Ongelijkheid, Lauwheid, Lichtheid en Vergetelheid hem in het stille water van het Meer van de Onverschilligheid zou werpen.
De derde weg, met achterlating van Indiscretie, Bedrog, Trots hoog op een heuvel, Middelmatigheid, Boosaardigheid, leidt naar de Zee van Vijandschap, waarvan de onrustige golven alle schepen verzwelgen.
Vanuit de drie steden van Teder dalen we af naar de Gevaarlijke Zee, zo genoemd ‘omdat het nogal gevaarlijk is voor een vrouw om iets verder te gaan dan de uiterste grens van vriendschap’; het is bezaaid met riffen en begrensd door de verlaten kust van Onbekende Landen, ‘omdat we niet weten wat daar is’.
Het Koninkrijk Teder is een mooie illustratie van de metaforen die we gebruiken om noties van liefde uit te drukken. Liefdesrelaties worden namelijk vaak uitgedrukt in termen van ‘beweging’.
Als wij trouwen stappen wij in een boot. Een huwelijksbootje.
Als ik zeg ‘onze relatie liep op de klippen’ dan moeten wij ons een woelige, zelfs woeste zee voorstellen waar ons schip (onze relatie, ons huwelijksbootje) op dobbert. Het probeert niet te dicht bij het land te varen want nabij de kust zijn de klippen. Als ons schip die klippen raakt, wordt er een gat geslagen in de romp en eindigt onze relatie op de bodem van de oceaan. Je kan ook zeggen: ‘onze relatie ging nergens naartoe,’ of ‘onze relatie was een doodlopend straatje.’ Of we stonden op een splitsing, we moesten kiezen waar we heen gingen. Allemaal metaforen van beweging om liefde uit te drukken.
Gisterenavond voelde Antwerpen Stad als een strand vol resten van op de klippen geslagen huwelijksboten. De strandjutters gespecialiseerd in dat soort resten van dromen en ongewenste herinneringen waren nog niet langs geweest. Overal waar ik kwam lag liefdesdrijfhout, rancunestrandgoed en mistroostigheidswrakgoed en de zee was nog niet helemaal gekalmeerd.
EX EN DE CITY
Sommige buurten zijn veilig
Andere zijn te mijden
Buurten die ooit veilig waren
Zijn het plots niet meer
Alle buurten betekenen
Wat ik er met de vrouwen
Van wie ik hield
Beleefde
Geweest
Gewoond
Geslapen
Gepasseerd
Ex en de city
Elk nieuw verhaal herschrijft een vorig
‘t Is de stad niet die verandert
Maar hoe gij daar door beweegt
Hoe gij u ex-lieven
Herschrijft
Tot hun buurten weer
Zonder harnas te betreden zijn
--EX EN DE CITY
Commentaar van mij:
Cool, ik vond een vernederlandste ‘Kaart van Teder’.
Dus ik hervertaal:
In het eerste deel van ‘Clélie’ (1654) zit een landkaart als bijlage: ‘De Kaart van Teder’ wordt door Mejuffer Scudéry in haar boek van uitvoerig commentaar voorzien.
Het Koninkrijk Teder wordt doorkruist door drie rivieren, Genegenheid, Erkentis en Achting, die samen uitmonden in de Zorgelijke Zee.
Dit dappere land wordt betreden via Nieuwe Vriendschap, vanwaar drie wegen leiden naar drie steden: Teder-op-Genegenheid, Teder-op-Erkentenis, Teder-op-Achting.
De eerste weg gaat de helling af zonder obstakels tegen te komen.
De tweede passeert Grote Geest, Geestige Verzen, Aardige Briefjes, Zoete Briefjes, Oprechtheid, Groothartigheid, Deugdzaamheid, Edelmoedigheid, Nauwkeurigheid, Ontzag, Goedheid, wat allemaal steden of dorpen zijn.
Laat de reiziger oppassen voor de verkeerde weg die, door Onachtzaamheid, Ongelijkheid, Koelheid, Lichtvaardigheid en Vergetelheid hem in het stille water van het Meer van Onverschilligheid zou werpen.
De derde, met achterlating van Onbescheidenheid, Trouwloosheid, Opgeblazenheid hoog op een heuvel, Achterklap, Boosheid, leidt naar de Zee van Vijandschap, waarvan de onrustige golven alle schepen verzwelgen, doorloopt de charmante stadia van Genoeglijkheid, Onderwerping, Kleine Oppassingen, Gedurigheid, Aandringen, Grote Diensten, Gevoeligheid, Tederheid, Gehoorzaamheid en Standvastige Vriendschap.
Vanuit de drie steden van Teder dalen we af naar de Zorgelijke Zee, zo genoemd ‘omdat het nogal gevaarlijk is voor een vrouw om iets verder te gaan dan de uiterste grens van vriendschap’; het is bezaaid met riffen en begrensd door de verlaten kust van Onbekende Landen, ‘omdat we niet weten wat daar is’.
Update: De hierboven vermelde uitvoerige beschrijving van het Land van Teder -- in elk geval toch niet de zinnen die ik citeer (van waar haalde ik nu weer die Franse zinnen?) -- vind ik vooralsnog niet terug in die Nederlandse vertaling.
Vathek aanmaken met de link naar Persepolis van Lovecraft?
Jamboree (Beat Happening album)
Marie Thérèse Sophie Richard de Ruffey verzetten naar Marquise de Monnier, Marie-Thérèse-Richard de Ruffey
Ik heb de brieven van Sophie gevonden: Google op ”ma probité et mon amour , si au- dessus de. »
En dan die karikatuur van Mirabeau, in dezelfde stijl als Rohan en Soubise, staat die in L'élément érotique dans la caricature van Fuchs? Ja het is dezelfde, maar de Franse is op zijn minst leesbaar, van de Duitse kan je niks maken, ‘<u’ er wel uithalen. Zoek op « La pruderie et l'hypocrisie ont toujours été à l'ordre du jour »
Dit linkt naar binnen naar Fuchs, Wikipedia Engelse versie:
MacCurdy foto van de Venus van Willendorf in Recent Discoveries Bearing on the Antiquity of Man in Europe uit 1910
The Plumb-pudding in Danger[1]
Francesco de' Rossi naar Francesco Salviati (painter)
The Revolution was made by the voluptuous redirect naar Les Liaisons dangereuses (Baudelaire)
Evolutionary ideas of the renaissance and enlightenment verzetten naar Evolutionary ideas of the Renaissance and Enlightenment
Maupertuis' principle verzetten naar Maupertuis's principle
Op de pagina Mirabeau and Sade staat « 11 s'est tu », dat moet natuurlijk “il s’est tu” zijn. Dit is heel dat stuk:
« La patience m’a échappé, et je lui ai dit : « Mon nom est celui d’un homme d’honneur qui n’a jamais disséqué ni empoisonné des femmes, qui vous l’écrira sur le dos à coups de canne, si vous n’êtes roué auparavant, et qui n’a de crainte d’être mis par vous en deuil sur la Grève[2]. » Il s’est tu et n’a pas osé ouvrir la bouche depuis. Si vous me grondez, vous me gronderez, mais, par Dieu, il est aisé de patienter de loin et assez triste d’habiter la même maison qu’un tel monstre habite[3]. »
‘Mensen, collectief beschouwd, zijn te allen tijde dezelfde dieren, die dezelfde organen gebruiken en begiftigd zijn met dezelfde vermogens.
Hun passies, vooroordelen en denkbeelden zullen natuurlijk gevormd zijn op basis van dezelfde interne principes, hoewel ze gericht zijn op verschillende doelen en op verschillende manieren gewijzigd worden door de verscheidenheid aan externe omstandigheden die op hen van invloed zijn.
Opvoeding en wetenschap kunnen corrigeren, beperken en uitbreiden; maar geen van beiden kan vernietigen of scheppen: ze kunnen de stromingen draaien en verfraaien; maar ze kunnen de bronnen niet stoppen of vergroten, die blijven stromen met een eeuwigdurend en gelijkmatig getij, en terugvloeien naar hun oude kanalen wanneer de oorzaken die hen vervormden worden weggenomen.’ --Richard Payne Knight in de inleiding van ‘The Worship of Priapus’ (1786), de vertaling is van mijn hand.
Wat die tekst zegt? Dat we eigenlijk dieren zijn en dat er aan die levensstroom die aan de basis van onze seksdrive ligt op lange termijn weinig te kanaliseren valt.
‘Soter Kosmoi’ toont een haan met een fallus in plaats van een snavel, en me kloten gevulde balzak waar de caruncula (het hangend deel van de hanenkam) zich bevindt. Men treft deze afbeelding eerst aan in het boek van Knight uit 1786 dat ik hierboven vermeldde. Daar wordt gesproken over een ‘gevierd bronzen beeld’ uit de collectie van het Vaticaan.
Ik heb twee jaar lang niet geweten of dat beeld daadwerkelijk bestond en toen vond ik het terug in het boek ‘Sex and Sex Worship’ (1919) van Otto Wall.
Vandaag was ik het weeral vergeten en heb ik het antwoord weer moeten zoeken. Ik vond het sneller dan de eerste keer. Men vindt dan iets en dan vergeet men het weer (maar niet helemaal).
Ik ben die foto van dat beeld sindsdien nergens meer tegengekomen, laat staan een andere foto. Een kleurenfoto en waar het te bezoeken valt in het Vaticaan zou ik wel graag vinden.
‘But she was gay, frank, and thoughtless , and , according to all accounts, witty and very charming: her friends called her the " parfaite Julie." Rousseau's love was hopeless ; for Madame d'Houdetot was ardently attached to Saint ...’ – Woman in France During the Eighteenth Century (1850) by Julia Kavanagh
"ROUSSEAU'S Julie has been enshrined, like the worthless forms in amber, in one of the finest poems in our language, and has thereby derived an interest, of which, among English readers, it had otherwise been destitute."--Finden's Byron beauties (1836) by William Finden
RIP Robbie Robertson (1943 – 2023)
Robbie Robertson was een Canadees muzikant bekend voor zijn werk met The Band en Bob Dylan.
Er is een nummer dat altijd in het bijzonder tot mijn fantasie heeft gesproken en dat is "This Wheel's on Fire" (1968) van hun elpee ‘The Big Pink’ uit hetzelfde jaar.
Dat nummer is ook gebracht door Brian Auger en Julie Driscoll. Maar wat mij zo trof in dat nummer waren de volgende versregels:
- Best notify my next of kin
- This wheel shall explode!
- Verwittig mijn familie maar
- Dit wiel gaat ontploffen
Ik vond het een erg bizarre zin.
Er valt nog zoveel meer over Robbie te vertellen maar de Burgemeester van Dodenstad moet het hier bij houden, want al de rest, dat kan op een ander ook lezen en bovendien, als het gewoon over informatie gaat, is er nog altijd Wikipedia.
Rust zacht Robbie.
RIP JAMIE REID(1947 – 2023)
Op pagina 35 van het boek ‘Lipstick Traces’ van Greil Marcus staat de beroemde ‘God Save the Queen’ flyer van Jamie Reid. Het was 1977, het jaar van het zilveren jubileum van Koningin Elizabeth. John Lydon van de Sex Pistols was toen 21 en zijn vriend Jamie Reid negen jaar ouder.
Jonkies. Nergens respect voor. Zoals het hoort.
Een veiligheidsspeld doorboort beide lippen van Koningin Elizabeth. Rechts van haar ovalen portret staan de woorden: ‘she ain’t no human being’, ‘ze is niet eens een mens’.
Op sommige van die portretten zijn de ogen van Elizabeth bedekt met nazikruisen.
Je wenst het niemand toe maar in het westen moeten gezagsdragers toch een en ander kunnen verdragen. Niet zoveel landen hebben vandaag nog majesteitsschenniswetten en het Verenigd Koninkrijk, net als België, is daar niet bij.
De verhakkelde Elizabeth werd een poster en een sticker. De poster verkoopt vandaag voor duizenden euro’s.
Ik ben er nog altijd niet in geslaagd de originele Cecil Beaton foto die Jamie Reid gebruikte op te sporen.
AUTEURSRECHT
Op een punkgrafiektentoonstelling van 2019 loopt Johnny Lydon [link hieronder] naar hetzelfde beeld, dit keer getoond bovenop een Britse vlag en hij zegt:
‘Toen we hiermee begonnen te experimenteren, wisten we niet dat de foto van de koningin niet auteursrechtelijk beschermd was.' Hij wijst ernaar met zijn dikke vinger, naar die koningin, de zin 'God save the Queen' bedekt haar ogen en de de woorden 'Sex Pistols' verbergen haar mond. John zegt tegen de camera ‘Ik ben de rechtmatige bezitter van een stuk ervan. Als belastingbetaler is ze mijn eigendom.’
Hij heeft gelijk. Staatsieportretten zijn vaak publiek domein, dat wil zeggen dat er geen auteursrechten op heersen, dat iedereen dat soort beelden naar eigen goeddunken mag gebruiken.
Weinig mensen kennen iets van auteursrecht, uitgezonderd zij die al eens een dreigbrief van SABAM in de bus gekregen hebben, mezelf incluis.
Toch trekt haast niemand zich iets van copyright aan, vooral op Facebook niet, daar wordt beeldmateriaal gebruikt zonder toestemming en zonder vergoedingen te betalen.
Het kan niet anders of dat staat op het punt om te veranderen.
Dat het tijdperk van zomaar een krant openslaan, uitknippen en gebruiken waar je zin in hebt voorbij is, werd in België afdoende aangetoond toen Luc Tuymans in 2014 een proces aan zijn been kreeg omdat hij een foto van Katrijn Van Giel -- een portret van Jean-Marie Dedecker -- had gebruikt. Tuymans ging over tot een minnelijke schikking in 2015, daarmede zijn ongelijk toegevend. Iedereen moet vergoed worden voor zijn creatief werk.
Dat met de huidige AI ontwikkelingen daar nog niet het laatste woord over gezegd is, zal de komende jaren nog blijken.
JAMIE REID
Jamie Reid werd bekend met dat beeld van Elizabeth II. Met die veiligheidsspeld. Met titels die letters gebruiken die uit kranten en tijdschriften gescheurd zijn. Losgeldbriefgrafiek. Met de alle grafiek van de vroege periode van de Sex Pistols. Hij haalde, wordt gezegd, veel van zijn inspiratie bij de marxistisch/anarchistische Situationisten en bij de grafiek van mei ‘68. Zo toont de mei 68 poster ‘Une jeunesse que l'avenir inquiète trop souvent’ (Jongeren te vaak bezorgd over de toekomst) een volledig ingezwachteld vrouwenhoofd, ook met zo’n speld die de lippen toehoudt.
Is die stamboomconnectie van Jamie Reid met de Situationisten werkelijk of ingebeeld? Hij is werkelijk. Reid zal het boek ‘Leaving the 20th Century’ (1974), de eerste compilatie naar het Engels vertaalde situationistische geschriften, vormgeven en helpen uitgeven. Greil Marcus, auteur van het boven vermelde ‘Lipstick Traces’ is hier formeel in.
In die zin is Reid een echt belangrijk figuur in de 20ste eeuwse grafiekgeschiedenis en wij vermoeden dat hij nog zeker tientallen jaren in die geschiedenissen zal opduiken.
Rust zacht Jamie.
Too Fast to Live, Too Young to Die: Punk Graphics, 1976-1986 (2019) was an exhibition organized by Cranbrook Art Museum, Bloomfield Hills, Michigan, and curated by Andrew Blauvelt with the assistance of Steffi Duarte.
Notes
Aapt deze flyer "Une jeunesse que l'avenir inquiète trop souvent" van mei 68 na. Nee, er is alleen die veiligheidsspeld.
"When we did this, we didn't known that the Queen's image wasn't copyrighted until we'd started fiddling about with it.' Hij wijst ernaar met zijn vinger, naar die koningin, over haar ogen de zin 'God save the Queen' en over haar mond 'Sex Pistols' en zegt tegen de camera 'I own a piece of this by right. As a tax payer, she is my property.”
Zet Jamie Reid maar op de UK pagina.
Legman notities
Lampsaque heb ik.
Maar La Légende joyeuse, ou les trois cent trois leçons de Lampsaque (1760).
Is dat hetzelfde van Kirstemaeckers die er bij mij inzit?
Le joujou des demoiselles
Pixerécourt, Félix Solar Jean-Étienne de Cigongne, Jean-Baptiste Rousseau, Prosper Blanchemain, Léon Jaybert (niet aanmaken, gewoon laten staan), Friedrich Salomon Krauss.
C'est bien le plus grand fou qui soit dans la nature Que celuy qui se plaist aux livres bien dorez, Bien couverts, bien reliez, bien nets, bien époudrez, Et ne les voit jamais que par la couverture. Aujourd'hui, malheureusement, Bibliophile et Bibliomane sont presque synonymes; le profane vulgaire semble être devenu myope. Il confond Lamoignon et Longuerue, Pompadour et Marie-Antoinette, Montauron et Fouquet, de Bure et de Lavallière, Solar et Cigongne; or, il y a des nuances à l'infini dans ces noms de Bibliophiles jetés au hasard. Qu'on veuille bien étudier ces Bibliophiles par leurs catalogues et l'on nous comprendra. – Les Caprices d'un bibliophile van Uzanne
Van Uzanne ook The Fan aanmaken.
Grécourt moet verzet worden. François de Neufchâteau ook.
Bij Alexis Piron moet Métromanie komen.
Als je dan Cigongne ziet staan en je denkt, Legman vergist zich, en dan check je en dan zie je, Legman vergist zich niet.
Encyclopaedia sexualis van Victor Robinson bespreekt La Cazzaria. Artikel verplaatsen.
Arthur Head who wrote under the pseudonym Uther Capet was a bookseller in New Haven who published many small chapbooks.
Isdore Liseux paid for his uncommercial ideals by dying of starvation and cold on a pallet in the back of his bookstore in Paris, in the winter of 1894.—Legman
Kleinbronn; Paris : Gustave Ficker ( Kleinbronn : impr . de J. Martin ) , 1906. - XXVIII , 218 p . ; 17 cm . - ( Contributions au folklore érotique
Jean Nicolaidès moet ik verzetten naar Jean Nicolaïdes.
“This new edition [of My Secret Life ] contains a fascinating Introduction by Mr G. Legman ( which was partially responsible , incidentally , for getting the present writer interested in erotica)” A History of Erotic Literature. Vermeld ook dat de Nederlandse vertaling van Ernst van Altena is en gooi alle linken eraf.
Vermeld ook Patrick J. Kearney, The Erotic Library of Charles Reginald Dawes (Santa Rosa, Calif.: Scissors & Paste Bibliographies, 2016).
The Schmulowitz Collection of Wit and Humor
Erotikon en Erotikon (1920 film)
Patricia Lasoen stierf, ze was de moeder van historicus Jan Dumolyn.
OVER RODE VLAGGEN IN RELATIES EN ANDERE DROGREDENEN WAAROM JE BETER ALLEEN ZOU BLIJVEN
Dit verhaal heb ik van Jason Pargin die op TikTok heel scherpzinnige dingen zegt.
Hij noemt het een samenzweringstheorie, ik zou het meer een collectieve psychose van de moderne mens noemen.
De theorie gaat zo: in de media wordt steeds vaker er een beeld opgehangen dat je net zo goed alleen kan zijn. Meer nog, dat je er alleen beter vanaf bent, dat andere mensen angstaanjagend en te mijden zijn.
Die boodschap wordt op verschillende manieren verpakt:
Datingadvies gaat vaak over rode vlaggen. Een andere mens is dan geen mens meer maar een set rode vlaggen, waarschuwingsborden en verbodstekens.
Op andere plekken leer je dan weer hoe je de foute mensen -- 'toxische' mensen is een favoriete term -- uit je leven moet verwijderen, men gebruikt graag de term ‘knippen’. Niet hoe je relaties moet aangaan, maar hoe je ze moet verbreken.
Het magische woord, zoals ik zei, is ‘toxisch’, alsof relaties in twee categorieën verdeeld kunnen worden: toxische en niet toxische.
In datzelfde kader past natuurlijk ook het verlangen naar het ‘tiny house’, en ‘van de grid af gaan leven’.
‘Off the grid’ in uw tiny house of in een boshut. ‘Homesteading’.
Lekker alleen. Of met uw huisdier. Of met uw Netflix-kanaal. Of in mijn geval, met mijn boeken. Of in uw tuin.
Pargin noemt het een eenzaamheidspropaganda-industrie.
Ik zou het geen industrie noemen maar een psychose die eenzaamheid verheerlijkt. Dat is natuurlijk erg vreemd omdat eenzaamheid een echt probleem is in onze samenleving en dat meermaals bewezen werd dat eenzame mensen vroeger sterven.
Alleen zijn is ongezond, echt slecht voor uw gezondheid.
En heel dat ‘tiny house’ idee is eigenlijk een illusie, een kinderachtige fantasie, want de waarheid is dat we toch niet zonder de ander kunnen.
Sartre zei: ‘de hel, dat zijn andere mensen,’ maar dat is a) niet waar b) maar het klinkt wel interessant en c) de hel is nét dat we andere mensen nódig hebben maar d) andere mensen nodig hebben volkomen natuurlijk is, altijd.
Het grootste menselijke plezier -- niet de hel -- zit in andere mensen.
En als je dan al die berichten ziet, stel je je de vraag: zijn er nog wel goede mensen, of zijn er alleen maar rode vlaggen? Psychopaten? Narcisten? Toxische manipulators?
El Michels Affair is an American cinematic soul group led by musician and producer Leon Michels. Hindi language singer Piya Malik and The Shacks.
The Strokes The Modern Age
Bij deze man koop ik mijn kaarten en fietsboeken. Toen ik er laatst was wist een bezoeker aan de zaak, een leverancier, mij te vertellen dat je geen waypoints kan uploaden naar Google Maps maar wel naar een Garmin GPS. Waypoints zijn plaatsen naar eigen keuze. Mijn bedoeling was om alle coördinaten van alle bijzondere bomen van Frankrijk samen te laten smelten met de Googlekaart van Frankrijk, zodanig dat -- gelijk waar en wanneer ik mij door Frankrijk begaf -- ik altijd attent zou gemaakt worden op de nabijheid van een bijzonder boom. Dat zal ooit zeker kunnen!
Lamborghini Countach gebruikt de 1972 Alfa Romeo Alfetta achterlichten
“Like other languages, Latin had a group of words which speakers regarded as basic obscenities, as well as a rich stock of sexual euphemisms and metaphors. At the lower end of the social and stylistic scale evidence for Latin sexual terminology comes from numerous graffiti. On the other hand certain literary genres had a marked sexual content.” https://archive.org/stream/adams-j.-n.-the-latin-sexual-vocabulary/ADAMS%2C%20J.%20N.%20-%20The%20Latin%20Sexual%20Vocabulary_djvu.txt
Margaret C. Jacob wordt Margaret Jacob
François-Félix Nogaret Le Miroir des événemens actuels aanmaken
Ik vertaalde stukken over Restif en Mirabeau uit mijn boek.
Enkele aantekeningen:
Over de lelijkheid van Mirabeau lezen we Les Mirabeau, volume 3 van Louis de Loménie en Sur Mirabeau (1834) van Victor Hugo.
Les causeurs de la Révolution van Victor Du Bled
In Sharpe's London Magazine staat het zo:
- "He had, at the moment of his birth an immense head almost amounting to a deformity, a twisted foot, two molar teeth were out, and his tongue was tied by the “fraenum”. It is very remarkable that the greatest of modern orators should have been tongue-tied. As the child grew, its ugliness became more and more striking. At three years old the small-pox so disfigured its face with scams [scars?], pits, and furrows, that his father, in describing him to his uncle, made use of the expression, "Your nephew is as ugly as the very devil." Perhaps his ill-favoured face formed one of the elder Mirabeau's reasons for disliking his son.
Voor een volledige vertaling van de brieven, check Lamartine over Mireabeau in Engelse vertaling elders.
In Loménie
Een brief van de vader die over zijn zoon zegt:
« On ne me disputera pas, dit le marquis de Mirabeau dans une lettre dictée par lui en octobre 1780 , que celui- là n'ait été l'enfant de mes soins et de mes angoisses, depuis son premier jour où l'on vint me chercher pour me montrer qu'il avait le filet, et la cheville du pied tordue, et qu'on débuta en me disant : Ne vous effrayez pas. »
Brice Marden stierf en als ik de Marquis de Sade test doe krijg ik:
... the ironic thinking of Roland Barthes who viewed the Marquis de Sade as the paragon of asceticism - then the vexing question ... Just as I was finishing this book , I received a phone call late one Friday afternoon from Brice Marden ... --The Saints of Modern Art (1998) by Charles A. Riley
RIP Sixto Rodriguez (1942 – 2023)
Toen Darondo stierf wees ik op gelijkenissen met het werk van Shuggie Otis en Sixto Rodriguez.
Ik kan bezwaarlijk hetzelfde vertellen bij de dood van Sixto Rodriguez.
Ze hebben alle drie een ‘cult following’ zoals men zegt. Het zijn artiesten van de long tail, van de lange staart. Producten met marginaal maar potentieel langdurig succes.
Sixto Rodriguez heeft nooit hits gehad. Even een flikkering en dan terug in de duisternis van de onbekendheid. Die flikkering waren twee elpees. Cold Fact (1970) en Coming from Reality (1971). Op Cold Fact staat zijn bekendste nummer “Sugar Man”, suikerman, het nummer werd gecoverd door Yolanda Be Cool in 2014.
Die twee platen werden undergroundhits in Zuid Afrika, men zag ze als vrijheidsliederen tegen de Apartheid. Later kwam een documentaire. De Zweed Malik Bendjelloul ging op zoek of die obscure Sixto nog leefde. Er waren geruchten dat die zelfmoord had gepleegd. Dat bleek niet het geval, dat verhaal wordt verteld in Searching for Sugar Man (2012). Twee jaar later pleegde die regisseur zelf zelfmoord.
Al bij al geen gelukkige historie.
Shuggie Otis leeft nog. Ik beloof dat ik bij diens dood niet nog eens hetzelfde zal vertellen.
*Over suikerman vind ik nog:
- "staaltjes te vertellen van de trouwlustigheid der apothekersweduwe , die door den ouden heer Suikerman indertijd genomen was om haar geld , en die den ouden heer Suikerman getrouwd had , omdat ze met al haar geld geen ander had kunnen ..."--Nichten en neven: novellen, schetsen en andere zwervers (1887) Anton Gillis Cornelis Duyl, Charles François Duijl
Kranten en andere notities
Nellie Boxall, glutamic, Rosinha de Valença, Aunt Molly Jackson, doodseconomie van Putin, James Noel Adams, kometenbijgeloof, film d’horreur wissen, Alex (blogger) ook wissen, bloedschande, Lien Hillen (1992), geslachtsdelen, geslachtsdeel
Dit is wat Rousseau vergoelijkend over Macchiavelli zegt:
- “Macchiavelli could not help veiling his love of liberty in the midst of his country's oppression. The choice of his detestable hero, Cæsar Borgia, clearly enough shows his hidden aim; and the contradiction between the teaching of the Prince and that of the Discourses on Livy and the History of Florence shows that this profound political thinker has so far been studied only by superficial or corrupt readers. The Court of Rome sternly prohibited his book. I can well believe it; for it is that Court it most clearly portrays.”
En omdat ik bij Macchiavelli Cesare Borgia aantref moet ik weer denken aan dat kastanjebanket, dat beschreven staat in De geschiedenis der wereld, aan het volk verhaald:
Wij gaan die stilzwijgend voorbij, doch willen onze jezers een enkelen blik in dien poel van zedenbederf doen werpen , door eenige regels uit Friedrich von Raumers » Geschiedenis van Europa sinds het einde der 15e eeuw” aan te halen :
“Wreedheid en wellust, vrees en vermetelheid, ongeloof en bijgeloof gingen gelijk zoo menigmaal hand aan hand , en het gevoel der verhalers is niet zelden zoo verstompt, dat zij de aanstootelijkste en schandelijkste dingen als de meest gewone en natuurlijkste zaken der wereld mededeelen . Wij moelen, om althans één treffend voorbeeld aan le halen, gewag maken van het groote feest, da de reeds 72jarige paus voor zich zelf, zijne dochter Lucretia en zijn hof aan richtte. Allen waren verzameld op eene galerij. welke boven rondom eene zaal liep. Beneden in deze zaal bevonden zich (gelijk de opperhofmeester Burkard verhaalt) vijftig lichtekooien , die eerst in eene luchtige kleeding, doch vervolgens geheel ongekleed dansten . Hierop wierp men van de galerij kastanjes naar beneden , om zich te vermaken mei den aanblik der verwarring en der verschillende houdingen, welke zich bij het bukken , opstaan, grijpen, enz. voordeden. Hiermede nog niet tevreden , liet men de manlijke bedienden van lageren rang binnenkomen . Het woeste dansen werd nu hervat; daarop gaf de paus verlof tot het bedrijven van de schandelijkste ongebondenheid, ja, liet hij belooningen schenken aan hen , die zich hierbij in een of ander opzicht hei meest onderscheidden . Heeft men meer van noode dan dat eene verhaal, dal zelfs door den officieelen geschiedschrijver der kerk niet geloochend wordt , om de misbruiken en zonden, waartegen de hervormers hunne stem verhieven, geloofwaardig te achten en hun ijver te begrijpen?"
Ken Van Roose:
Tiens, u bent vergeten te klauwen naar Griet Vandermassen. Had perfect gekund, er was zelfs een link te leggen met '50 tinten grijs.' Maar goed, ik begrijp het, er stond waarschijnlijk geen exemplaar van 'Darwin voor dames, over feminisme en evolutietheorie' (2019) 🙂.
Indien u 'Dames' toch op een dag in uw plaatselijke kringloop zou aantreffen, stuur mij zeker een PM, ik heb mijn exemplaar weggegeven aan een linkse feministe die er zo verbolgen over was dat ze er haar haardvuur mee aangestoken heeft.
Omdat ik googelde op modernisme en naargeestig vond ik:
Maandblad voor beeldende kunsten (1928):
- ... Punch ” kon men een bijzonder geslaagde hekeling van het ultra - modernisme aantreffen . Een naargeestig uitziend artiest is met zijn vrouw , ( even naargeestig en met uilenbril ) in een liefelijk lentelandschap terecht ge- komen .
Ook dit komt naar boven:
Anglomanie (2014) by Ian Buruma
“modernisme lijkt zelfs sterker dan Pevsners minachting voor 'historicisme'. Ik besloot hem op te zoeken. Watkins zitkamer was in een ... Watkin beschreef Pevsner als 'kil', 'vreugdeloos' en 'naargeestig'. Hij speculeerde over het ...”
Zet The Boys in the Band op 1970
- "the idea that they are likely to have influenced Fuesli's erotic drawings I derive from Marion de Zanger and Gertjan Zuilhof, “De grijns van Priapus”."--The Centre and the Margins in Eighteenth-Century British and Italian Cultures
Photograph of Stonehenge by Godfrey Bingley (1842–1927)
Foto uit Richard Payne Knight die ik op FetLife postte:
Tekst op de prent
- "L'original de ce bas-relief a été trouvé dans les fouilles faites á Nismes dans L'année 1825. / L'allégorie represente le Vautour, comme l'emblême de la maternité, couvant quatre oeufs en apparence. / La queue de l'oiseau forme un phallus, et les oeufs typifient l'organe femelle dans ses quatre épogues de / l'enfance, de l'adolescence, de la maturité et de la vieillesse."[2]
Als je googelt op Sex Worship en Scatologic Rites krijg je een hit. Pathological Aspects of Religions by Josiah Morse. Nee eigenlijk niet, ik had een ‘al’ teveel.
Je krijgt de volgende hit Religion & Sex: Studies in the Pathology of Religious Development van Chapman Cohen.
Maar die Pathological Aspects is interessanter.
Daar citeert de auteur onder andere Baring Goulduit Freaks of Fanaticism:
- "The religious passion verges so closely on the sexual passion that a slight additional pressure given to it bursts the partition, and both are confused in a frenzy of religious debauch.”
Wier, Howard, Forlong, Westropp, and many others express themselves in a similar strain. These writers, however, are extremists and their theories like all other exclusive theories fall before comprehensive criticism.
Alleen James Wier heb ik niet. Dat moet eigenlijk James Weir zijn en hij schreef een boek met de titel Religion and Lust. Dat stuk over erotomania zeker gebruiken.
Ernest Murisier, Les maladies du sentiment religieux, Paris, Félix Alcan, 1901. Wordt ook vermeld bij On the Nightmare, Studies in the Psychology of Sex, Volume 1, The Varieties of Religious Experience
Voeg fertility goddess samen met de corresponderende list of fertility deities.
George Grant MacCurdy maken, hij schreef al vroeg over de Venus van Willendorf in Recent Discoveries Bearing on the Antiquity of Man in Europe uit 1910 staat een van zijn foto’s van haar uit 1909. Publiek domein dus.
Ook publiek domein zijn de foto’s van Lehnert & Landrock. Je vindt ze als je de categorie ethnographic female toplessness aanklikt. Landrock stierf pas in 1966 dus hun werk is niet noodzakelijk publiek domein. De pagina French postcard heeft nu een heleboel oriëntalistische naakten.
Global South verzetten.
Ik ga nu dat werk van Richard Payne Knight over de fallus (priapus) een update geven, ik postte een foto op FetLife van een arend met een penisstaart die vier vulva-eieren uitbroedt.
Zet bij worship ook maar worship of priapus.
Zoega gaat naar Georg Zoëga.
Doe history of fiction maar naar fiction. Mijn theorie van de zes stappen staat er toch al.
Eduard Norden updaten.
In Otto Augustus staat toch een foto van de bronzen Soter Kosmoi waarvan gezegd wordt dat hij in het Vaticaan staat.
Download dit ook maar Symbolism in Relation to Religion.
Bij epistemic privilege staat nu Kundera, zet er ook Lacan en Wittgenstein bij. Kever. Voorhoofd stoten.
FB versie van toiletfilosofie posten en ook tekst van FetLife.
Facetiæ facetiarum. Pathopoli (hierop zoeken), wordt vermeld in Knight. Uploaden. Latijn gaan studeren.
Ethereal being naar Non-physical entity
Aanmaken: John Bathurst Deane
Dood: Tom Pintens, Philippe Curval, Tristan Honsinger, Walter Charles
Christian Franz Paullini (1643-1712), author of Heilsame Dreck-Apotheke: wie nemlich mit Koth und Urin die meisten Krankheiten und Schäden glucklich geheilet worden, as well as Latin works on the medicinal uses of flagellation (Flagellum salutis, see: https://www.proquest.com/openview/3d4523d534d012b6/1?pq-origsite=gscholar&cbl=2212) and toads (Bufo juxta methodum et leges illustris Academiae Naturae curiosorum breviter descriptus).
I've read his Disquisitio curiosa an mors naturalis plerumque sit substantia verminosa? a medico-theological work of astonishing morbidness springing from early microscopy, which posits that natural death is a verminous substance, i.e., a microbial underlying essence, an "invisible worm" (to quote Blake, "The Sick Rose"), produced by the Fall as the instrument of God's wrath and universally present in matter as the cause of all disease. There's a review of it in the Journal des Sçavans.
--Alistair
Enkele namen die vermeld worden in Prometheus van Carry van Bruggen:
Tijl Uilenspiegel, Galsworthy, Machiavelli, Thomas Moore, Pascal, Bossuet, Corneille, de la Rochefoucauld, Hobbes, Descartes, Bayle, Goethe, Hebbel, de Musset, George Bernard Shaw, Anatole France, Comte, Henry Thomas Buckle
De sleutelwoorden in haar studie zijn individualisme, eenheid en collectief.
Ook alle woorden die met zelf- beginnen, dat zijn er 51: zelfaanschouwing, zelfaanvaarding, zeflbewust, zelfbehagen, zelfbehoud, zelbestendiging, zelfbetwijfeling, zelfcontrole, zelfcritisch, zelfconservatisme, zelferkenning, zelfexaltatie, zelfgevoel, zelfherkenning, zelfinzicht, zelfinkeer, zelfkennis, zelfmoord, zelfmisleiding, zelfnegatie, zelfopheffing, zelfonderschatting, zelfoverschatting, zelfonderscheiding, zelfontvlieding, zelfprojectie, zelfpijniging, zelfrespect, zelfrealisatie, zelfstandigheid, zelfverheerlijking, zelfvernietiging, zelfverblinding, zelfverheffing, zelfvertrouwen, zelfvergetelheid, zelfverstarring, zelfverguizing, zelfverheerlijking, zelfvolmaking, zelfvernietiging, zelfvergoding, zelfvertedering, zelfverwerping, zelfverwijt, zelfverwerkelijking, zelfverzekerdheid, zelfverstarring, zelfverloochening, zelfweerlegging, zelfwerkzaamheid, zelfwantrouwen en zelfzucht.
Zij wijst op de plantenmetaforen in Lucinde:
“[n] o Linnaeus can classify and spoil for us all these beautiful growths and plants in the great garden of life.” Ook in haar boek Uit het leven van een denkende vrouw gaat het over Auguste Comte. Ik geloof dat diens anomie een grote rol in haar werk speelt, hoewel ze die term niet gebruikt.
11/8/2023
Ik zag Enid bij een optreden van Mugger Hugger met Dora Brams bij Bar Paniek. Enid zei mij dat niet Thierry Lavender dat kot van de Scheldetuin bouwde maar Jef Meyer.
12/8
Satirisch nummer L'Assiette au Beurre, 1907 volledig gewijd aan het belachelijk maken van de art nouveau. It tells the story of the Art Nouveau bacillus and its effects. Illustrated throughout, in colour and monochrome, by the Austrian artist, Raphael Kirchner, with text in French and German.
Ik geloof dat het een België het Horta jaar is. Er is en reeks op Klara. Daarnet zei iemand dat er in 1907 een nummer van L’assiette au beurre volledig gewijd was aan de art nouveau, aan het belachelijk maken ervan dan. De illustraties zijn van Raphael Kirchner. Die staat hier https://commons.wikimedia.org/wiki/File:L%27Assiette_au_beurre_n%C2%B0339.jpg Het nummer verscheen op 28 September.
Het programma heet Luchtpaleizen van de Art Nouveau (2023), met bijdragen van [[Barbara Van der Wee], Guido Stegen, Werner Adriaenssens, Mario Baeck, Jos Vandenbreeden, Eric Min, Ruben Mantels, Alain Berenboom en Michel Gilbert.
De term popular antiquities werd vervangen door folklore, info uit Popular Antiquities (1777) by John Brand op folklore pagina zetten.
In the fifteenth century the mystic Pico della Mirandola wrote it down: “If by charity we, with His devouring fire, burn for the Workman [God] alone, we shall suddenly burst into flame in the likeness of a seraph.” Pico was an enemy of the Free Spirit. But as Robert E. Lerner says, Pico’s words “could just as well have been written by Marguerite Porete.”--Lipstick Traces
O Fantasma aanmaken.
Effervescentie is een woord dat Cornelis Bontekoe gebruikt
Iemand zegt: alle geweld ontspruit aan religie:
Mijn antwoord: ‘ja maar dan hoef je het niet religie te noemen, dat is een beetje intellectueel valsspelen. Noem het dan de menselijke effervescentie, de extreme brandbaarheid van menigten, de bloedlust, oorlogslust, de groepsdrang, de menselijke natuur, het door ouderen gekanaliseerde puberale oorlogsverlangen, maar niet religie want religie heeft als eerste connotatie toch de drang tot overstijgen van het louter aardse.’
Over de Carte de tendre in Lectures historiques van Georges Lacour-Gayet
13/8
Dit zeker aanmaken: gevonden door te googelen op oppassingen, dat is het woord voor attenties denk ik. “Hy vermeerderde zyne bezoeken , vermenigvuldigde zyne oppassingen , ontdekte haare zwakheden en willigde ze in : hy leende haar zulke Boeken , als het hart aandoenlyk doen worden , en wist eerlang de Liefde tot het eenig onderwerp huns ...”-- Vaderlandsche letter-oefeningen of tijdschrift van kunsten 1782
Europathie is het ziekzijn van Europa. Europathie, Europathia.
Lucas Catherine, erudiet kenner van de geschiedenis van 'onze' Belgische Congo en andere 'vergeten zaken', biedt volgende aanvulling bij het hoofdstuk Oppenheimer in dit artikel van vrijdag 11 augustus:
“Het uranium voor de bom kwam uit de mijn van Shinkolobwe in ‘Belgisch Kongo’, eigendom van de Union Minière, de mijnmaatschappij van de Société Générale. Het was Jules Cousin, één van de grote bazen van die Société (hij was aktief in acht koloniale maatschappijen) die de toestemming gaf aan Edgard Sengier, directeur van de Union Minière, om het uranium aan het Manhattanproject van Oppenheimer te leveren. Jules Cousin was later ook een van de financiers van de afscheiding van Katanga onder Moïse Tshombe (1960).”
A Dictionary of English Synonymes: Richard Soule
Exhibition on contemporary artists working with maps and mapping: Robert Storr, Mapping (New York: The Museum of Modern Art, 1994)
See also
![[1]](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Caricature_gillray_plumpudding.jpg){kind=link}
