Simenon en de realiteit  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

Jump to: navigation, search

"Simenon's toppen worden mijns inziens vertegenwoordigd door de volgende titels: L'Ainé des Ferchaux (zijn beste roman volgens mij), Lettre à mon juge, Les volets verts, Antoine et Julie, Les frères Rico, La fenêtre des Rouet, Une vie comme neuve, Chemin sans issue, en als ‘tweede garnituur’: La veuve Couderc, Les demoiselles de Concarneau, l'Âne rouge, Les complices, La neige était sale, La mort de Belle, L'Escalier de fer. Samen een 15-tal boeken, die zonder enige twijfel tot het beste behoren wat de franse literatuur de laatste 30 jaar te bieden heeft gehad."--"Simenon en de realiteit" (1967) by Simon Vestdijk

Related e

Wikipedia
Wiktionary
Shop


Featured:

"Simenon en de realiteit" (1967) is an essay by Simon Vestdijk published in Maatstaf 2 (May 1967)

Incipit:

"Wie in Nederland over de romans van Georges Simenon wil schrijven - dat wil zeggen over de ‘goede’, die men ook wel zijn ‘psychologische’ romans heeft genoemd, niet over de Maigrets en aanverwante avonturenromans - zal moeilijk kunnen vermijden kennis te nemen van het grote essay van Pierre Dubois, gebundeld in Een houding in de tijd."

Full text[1]




Unless indicated otherwise, the text in this article is either based on Wikipedia article "Simenon en de realiteit" or another language Wikipedia page thereof used under the terms of the GNU Free Documentation License; or on research by Jahsonic and friends. See Art and Popular Culture's copyright notice.

Personal tools