User:Jahsonic/Back from Rome (2022)
From The Art and Popular Culture Encyclopedia
|
Related e |
|
Featured: |
Ik vertrok dinsdag 12/7 en kwam dinsdag 2/8 terug.
Ik deed wat ik vorig jaar deed maar dan in Zuidoostelijke richting.
Ik fietste van Eupen naar Kassel, zo'n 350 km. Via Cologne, Korbach. Eerste nacht in de buurt van Keulen, net ervoor, kutcamping Liblarer See met die mega-onvriendelijke vrouw, nacht 2: Naturcamping Kessenhammer - Biggesee waar ik tandenpasta kocht en een nieuwe tandenborstel. Nacht drie leed ik koude. Onderweg naar nacht drie passeerde ik Winterberg, een skigebied. Ik sliep toen in de buurt van Korbach die nacht, maar weet niet meer precies waar, het was bij een boer. Ik denk de Opperland Camping in Medebach.
In Kassel ging ik voor de documenta 15, maar eens ik er was, zag ik ervan af en ging ik de oude collectie en de moderne collectie bezoeken. Bij de moderne collectie was ook een overzicht van alle vorige documenta's en toen zag ik mijn documenta terug. Die met Thomas Hirschhorn en zijn Bataille monument. De twee grootste excessen van de vorige documenta's waren Beuys die een gouden tsarenkroon omsmolt tot een haas en die man die een koperen staaf een kilometer diep in de grond hamerde.
In de Neue Gallerie in Kassel was een suppoost, en toen ik hem zei dat ze alles van Beuys best op de vuilnishoop gooiden, zei hij: dat hadden ze twintig jaar geleden al moeten doen. Beuys's stuk stonk. Een duffe, vale geur. Het was een VW-busje waar zowat twintig sleden achter hingen. Toen ik hem vroeg wat 'trash' in het Duits was, zei hij, müll. Later in Italië, waar het mineraalwater te zout is en het brood te zoutloos, kwam ik te weten dat trash spazzatura is.
Waarom kocht ik geen ticket voor documenta? In de tuin voor de orangerie stond zo'n balending. Met kubussen in elkaar geperste dashboarden. Het evoceerde het feit dat het Westen zijn elektronisch afval naar Afrika exporteert. Daar bestaat een docu van, ik besloot ter plekke dat ik die docu wel zou kijken. Kunst moet toch op zijn minst een esthetische dimensie hebben, ik vond die daar niet zo een-twee-drie terug. Ik had dat wel bij die Anna Boghiguian.
Nam de trein van Kassel naar München en van München naar Garmisch-Partenkirchen, maar ik moest al afstappen in Murnau am Staffelsee, omdat er een probleem met de lijn was. Dat eerste stukje was trouwens het meest idyllisch Alpen-achtig, met blauwe riviertjes met helder water, helgroen gras en hoge toppen op de achtergrond.
Onderweg naar München, iedereen had zo'n negen euro ticket gekocht, en de treinen zaten overvol, dus ik verlaat de trein in Nürnberg. Nietsvermoedend rijd ik naar mijn camping via Google Maps (die suckt echt mega voor fietsen) en plots rijd ik voorbij een gigantische esplanade bedekt met heel grote grijze granieten tegels, heel overweldigende. Des avonds kom ik te weten dat ik me op de Nazirallygronden bevond waar Leni Riefenstahl haar films opnam.
Daar begon ik te klimmen over de Alpen, langs de Reschen Pass.
Eerst de Lüftmalerei.
Die afdaling van Leutasch naar Telfs! Nauders, Reschen Pass, Naturns (oké camping), Merano, Bolzano, Trento, (heerlijk gegeten in Rivoli, in Dal Gilio Bottega & Bistrot, de zaak van die vrouw die 63 was maar er veel jonger uitzag) net voor Verona (camping Castel San Pietro), Ferrara, Ravenna, Cesenatico, Novafeltria, Pennabilli (die kleine mille-feuille mini-croissantjes in Panificio Rosanna op weg naar Ponte Messa!), Sansepolcro, Umbertide, Assisi, doorgestoken via Todi naar Bomarzo. Dan twee nachten geslapen aan het Lago di Vico (Camping Natura Caprarola) omdat mijn snelbinder tussen mijn kettingwiel was geraakt en ik moest die snelbinder wassen. Maar ook is was aan rust toe, ik had dinsdag 2/8 een vliegtuig naar Brussel geboekt maar was nog niet klaar voor de drukte van Rome. Op weg daarnaartoe via Vignanello en Canepina gefietst, dat was waar zo'n weg liep (supersteil) door een kastanjebos, met geknotte kastanjebomen, iemand die mij voorbij fietste en zei: 'crazy, you are crazy', vertelde me dat het voor de kastanjekweek was voor Ferrero Rocher was, in elk geval het was een prachtige weg en het waren de mooiste bomen die ik deze vakantie zag. Op die weg lag ook een Santuario dell'Arcella, een steen, maar ik vermoed dat er ook een grot was maar die vond ik niet, ik heb nochtans lang gezocht.
Ik volgde eigenlijk de Via Claudia Augusta. Ik leerde er wat garum was.
Ik kwam per ongeluk terecht op de plek van de Nuremberg rallies. Dat bracht mij op het idee EUR te gaan bezoeken in Rome. Ik bezocht de Gardens of Bomarzo ook.
Ik las vier Simenons, De dood van Belle (1952), De zusters Lacroix (1938), Ongestrafte misdaad (1954) en Het einde van een gentleman (1945).
De grote teleurstelling is dat de Galleria Borghese niet bezoeken kon.
Omdat Aldous Huxley “The Best Picture” schreef en er in zegde dat de De opstanding van Christus van de hand van Piero della Francesca (1420–92) “het beste schilderij ter wereld” is, ging ik het bekijken. Maar ook vanwege de beschrijving van de weg ernaartoe.
In Verona, Monumento all'Olocausto by Pino Castagna. Alwaar ik vergeten was dat ik mijn zonnepaneel én mijn fietssnelbinder opgehangen had. Dan maar zonder vertrokken en toen, bij het verlaten van de stad, kwam dat beeld in me op, van mij, die die snelbinder ophing.
Ik las ook, maar las 'm niet uit, Jesus door Saramago.
Het is onvermijdelijk dat er zich tijdens het fietsen, dat zijn vele lege momenten, allerlei gedachten opdringen, zo was er tijdens deze reis vele malen per dag de dwanggedachte dat mijn teelbal door een naald doorprikt werd. Niet in een sm-achtige seksuele context, maar gewoon als ding, waarbij ik dan telkens in elkaar kromp, maar onvermijdelijk ook die gedachte aanvaardde.
Ook valt het me steeds moeilijker mijn identiteitskaart voor te leggen (laat staan af te geven zoals men soms eist) als men zich bij een camping of hotel aanbiedt. Ik ben mijn deur uit dus ik ben onmiddellijk verdacht, is dat dan de gedachte? Wanneer is dit gebruik ontstaan?
Velen stierven wijl ik weg was.
See also
