The monomanies series by Géricault
From The Art and Popular Culture Encyclopedia
|
Related e |
|
Featured: |
The Monomaniacs (French: monomanies) is a series of realistic oil portraits by Théodore Géricault produced between 1821 and 1824 of the patients of Étienne-Jean Georget, head physician at the Salpêtrière Parisian psychiatric ward. The paintings were commissioned by Georget so that his students could study the physical traits of these "monomaniacs", in a sort of scientific realism that parallels the literary realism
According to Charles Clément, author of Géricault. Biblio Etude Graphique et critique of 1867, there were originally ten paintings between 1821 and 1824 for Géricault painted Georget. The five portraits of mental illness are found in three men and two women from the institution where Georget worked. The patients are depicted frontally and shall wear their own clothes. Géricault painted them without any background or without accessories and theatrical expressions or gestures. He saw patients as individuals and as he portrayed them. The portraits do not show immediately that the mentally ill are. The titles make it clear, however:
The surviving paintings are:
- La monomanie de l'envie (Eng: Portrait of a Woman Suffering from Obsessive Envy)
- La monomanie du jeu Monomaniac of Gambling
- La monomanie du vol (Eng: A Kleptomaniac)
- Monomanie du commandement militaire (Eng: Military obsessive
- Monomanie du vol des enfants Compulsive Child Kidnapping
Contents |
Dutch description
- Vanaf 1822 schilderde Géricault in een jaar tijd vijf realistische olieverfportretten van patiënten van Georget. Volgens Charles Clement, schrijver van het boek Géricault. Etude Bibliographique et critique uit 1867, waren er oorspronkelijk tien schilderijen die Géricault tussen 1821 en 1824 voor Georget schilderde. De vijf gevonden portretten van geesteszieken zijn van drie mannen en twee vrouwen uit de instelling waar Georget werkte. De patiënten zijn frontaal afgebeeld en zijn gekleed in hun eigen kledij. Géricault schilderde hen zonder achtergrond of accessoires en zonder theatrale expressies of gebaren. Hij zag de patiënten als individuen en zo heeft hij ze ook afgebeeld. De portretten tonen niet direct dat het geesteszieken zijn. De titels maken dit echter wel duidelijk:
- 1 Monomanie du commandement militaire (waanzin gericht op het leger)
- 2 Monomanie du vol des enfants (kinderlokker)
- 3 Monomanie du vol (kleptomaan)
- 4 Monomanie du jeu (gokverslaafde)
- 5 Monomanie de l’envie (waanzin gericht op jaloezie)
Bibliography
Bibliography
- "De la folie, Textes choisis et présentés par J. Postel, Ed.: Privat, Coll.: Rhadamanthe, 1972 (1999, Ed.: L'Harmattan, ISBN 2738483445
See also
