User:Jahsonic/AHE/The Middle Ages/The caveman hides in the church
From The Art and Popular Culture Encyclopedia
| Revision as of 20:59, 3 March 2012 Jahsonic (Talk | contribs) ← Previous diff |
Revision as of 21:01, 3 March 2012 Jahsonic (Talk | contribs) Next diff → |
||
| Line 2: | Line 2: | ||
| :[[User:Jahsonic/AHE/The Middle Ages/The medieval adonis|<< previous]] | [[User:Jahsonic/AHE|up]] | [[User:Jahsonic/AHE/The Middle Ages/The caveman hides in the church|next >>]] | :[[User:Jahsonic/AHE/The Middle Ages/The medieval adonis|<< previous]] | [[User:Jahsonic/AHE|up]] | [[User:Jahsonic/AHE/The Middle Ages/The caveman hides in the church|next >>]] | ||
| - | The caveman is inside the church | + | "The history of civilization is the history of a long warfare between the dangerous and powerful forces of the id, and the various systems of taboos and inhibitions which man has erected to control them," says British author Gordon Rattray Taylor in 1964 in his curious work but often striking ''Sex in History'' (1954). Nowhere is his statement more applicable than in the Middle Ages. Explicit references to sexuality are undoubtedly very conspicuously absent in the medieval arts and nudity in general is painstakingly avoided, yet churches are teeming with sexual images that rival the most explicit pornography of the 21st century. |
| - | "The history of civilization is the history of a long warfare between the dangerous and powerful forces of the id, and the various systems of taboos and inhibitions which man has erected to control them," so says the British author Gordon Rattray Taylor in 1964 in his curious work but often rake ''Sex in History'' (1954). Nowhere is his statement more applicable than in the Middle Ages. Explicit references to sexuality are undoubtedly very conspicuously absent in the medieval arts, nudity in general, there are still so painstakingly avoided, yet teeming with the churches of sexual images that rival the most explicit pornography of the 21st century feel may be encountered. | + | To be able to see them, you will need to stretch your necks, for the "stumbling stone" are high on the walls of the church. They occur as a carrier as stone or other functional elements with a decorative bijfunctie. The best known are the chimeras (monstrous creatures which different animals are grafted together), grotesques (which curls menesengedaantes animals and processed) and gargoyles (gargoyles). In a not insignificant number of cases that are obscene ornaments of nature. |
| - | + | ||
| - | To be able to see, you will need to stretch the neck a while, for the "stumbling stone" are high on the walls of the church. They occur as a carrier as stone or other functional elements with a decorative bijfunctie. The best known are the chimeras (monstrous creatures which different animals are grafted together), grotesques (which curls menesengedaantes animals and processed) and gargoyles (gargoyles). In a not insignificant number of cases that are obscene ornaments of nature. | + | |
| In Britain they sheela-na-gigs [image] called - Essential exhibitionism sculptures of women - and they find them most frequently on Irish churches. Similar images are also found on the mainland, such as the gargoyle bare buttocks in Freiburg, Germany [image]], in France for the first time in the 11th century [image] and even earlier in Spain, where tradition would have arisen. | In Britain they sheela-na-gigs [image] called - Essential exhibitionism sculptures of women - and they find them most frequently on Irish churches. Similar images are also found on the mainland, such as the gargoyle bare buttocks in Freiburg, Germany [image]], in France for the first time in the 11th century [image] and even earlier in Spain, where tradition would have arisen. | ||
| Line 15: | Line 13: | ||
| <hr> | <hr> | ||
| - | De holbewoner zit in de kerk | ||
| - | |||
| - | ‘De geschiedenis van de beschaving is de geschiedenis van een lange strijd tussen de gevaarlijke en sterke krachten van het (Freudiaanse, nvdr) Es en de verschillende systemen van taboes en beperkingen die de mens in het leven heeft geroepen om die krachten te beheersen’, zo beweert de Britse auteur Gordon Rattray Taylor in 1964 in zijn curieuze maar vaak rake werk Sex in History (1954). Nergens is zijn uitspraak beter van toepassing dan in de middeleeuwen. Expliciete verwijzingen naar seksualiteit mogen dan wel zeer opvallend afwezig zijn in de middeleeuwse beeldende kunsten, het naakt in het algemeen mag er nog zo angstvallig ontweken worden, toch bulken de kerken van seksuele beelden die de vergelijking met de meest expliciete pornografie van de 21ste eeuw gerust kunnen doorstaan. | ||
| Om die te kunnen zien, zal u wel even de hals moeten rekken, want de ‘stenen des aanstoots’ bevinden zich hoog op de muren van de kerk. Ze komen voor als draagsteen of als andere functionele elementen met een decoratieve bijfunctie. De bekendste zijn de chimaera’s (monsterachtige wezens waarin verschillende dieren op elkaar zijn geënt), grotesken (krullen waarin dieren- en menesengedaantes zijn verwerkt) en gargouilles (waterspuwers). In een niet onaanzienlijk aantal gevallen zijn die ornamenten obsceen van aard. | Om die te kunnen zien, zal u wel even de hals moeten rekken, want de ‘stenen des aanstoots’ bevinden zich hoog op de muren van de kerk. Ze komen voor als draagsteen of als andere functionele elementen met een decoratieve bijfunctie. De bekendste zijn de chimaera’s (monsterachtige wezens waarin verschillende dieren op elkaar zijn geënt), grotesken (krullen waarin dieren- en menesengedaantes zijn verwerkt) en gargouilles (waterspuwers). In een niet onaanzienlijk aantal gevallen zijn die ornamenten obsceen van aard. | ||
Revision as of 21:01, 3 March 2012
|
Related e |
|
Featured: |
- << previous | up | next >>
"The history of civilization is the history of a long warfare between the dangerous and powerful forces of the id, and the various systems of taboos and inhibitions which man has erected to control them," says British author Gordon Rattray Taylor in 1964 in his curious work but often striking Sex in History (1954). Nowhere is his statement more applicable than in the Middle Ages. Explicit references to sexuality are undoubtedly very conspicuously absent in the medieval arts and nudity in general is painstakingly avoided, yet churches are teeming with sexual images that rival the most explicit pornography of the 21st century.
To be able to see them, you will need to stretch your necks, for the "stumbling stone" are high on the walls of the church. They occur as a carrier as stone or other functional elements with a decorative bijfunctie. The best known are the chimeras (monstrous creatures which different animals are grafted together), grotesques (which curls menesengedaantes animals and processed) and gargoyles (gargoyles). In a not insignificant number of cases that are obscene ornaments of nature.
In Britain they sheela-na-gigs [image] called - Essential exhibitionism sculptures of women - and they find them most frequently on Irish churches. Similar images are also found on the mainland, such as the gargoyle bare buttocks in Freiburg, Germany [image]], in France for the first time in the 11th century [image] and even earlier in Spain, where tradition would have arisen.
Like the baubo in Greek arts is the function of these decorations to many interpretations. Four explanations are put forward: fertility symbols, vestiges of pagan gods, a warning against lust and a protection against the evil eye. Which statement is also the best, offer a much less exalted view of the medieval culture than the erotic paintings and frescoes which so far we have to pass in review.
The penis shaped and winged fascina we know from Roman antiquity, are apparently still alive. In medieval times they are worn as amulets to ward off the evil eye or ensure fertility. They are popular with pilgrims on their way to Santiago de Compostela or other shrines. On some amulets vulva is also honored. [Image]
Om die te kunnen zien, zal u wel even de hals moeten rekken, want de ‘stenen des aanstoots’ bevinden zich hoog op de muren van de kerk. Ze komen voor als draagsteen of als andere functionele elementen met een decoratieve bijfunctie. De bekendste zijn de chimaera’s (monsterachtige wezens waarin verschillende dieren op elkaar zijn geënt), grotesken (krullen waarin dieren- en menesengedaantes zijn verwerkt) en gargouilles (waterspuwers). In een niet onaanzienlijk aantal gevallen zijn die ornamenten obsceen van aard.
In Groot-Brittanië worden ze sheela-na-gigs[beeld] genoemd – exhibitionische sculpturen van vrouwen – en men treft ze het frequentst op Ierse kerken. Gelijkaardige beelden vindt men ook op het vasteland, zoals de gargouille met ontbloot achterwerk in Freiburg, Duitsland[beeld]], in Frankrijk voor het eerst in de 11de eeuw [beeld] en nog vroeger in Spanje, waar de traditie zou zijn ontstaan.
Net zoals de baubo in de Griekse kunsten is de functie van deze decoraties voor vele interpretaties vatbaar. Vier verklaringen worden naar voren geschoven: vruchtbaarheidssymbolen, overblijfsels van heidense goden, een waarschuwing tegen lustgevoelens en een bescherming tegen het kwade oog. Welke verklaring u ook het beste ligt, ze bieden een veel minder verheven kijk op de middeleeuwse erotische cultuur dan de schilderijen en fresco’s die we tot nu toe de revue hebben laten passeren.
Ook de penisvormige en gevleugelde fascina die we kennen vanuit de Romeinse oudheid, zijn blijkbaar nog springlevend. In de middeleeuwen worden ze gedragen als amuletten om het kwade oog af te wenden of vruchtbaarheid te garanderen. Ze zijn populair bij pelgrims op weg naar Santiago de Compostela of andere bedevaartsoorden. Op sommige amuletten wordt ook de vulva geëerd. [beeld]
