De Zwarte Komedie  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

Jump to: navigation, search

In 2015 hield De Zwarte Komedie op te bestaan. De laatste voorstelling heette De burgemeester van Vlaanderen, een knipoog naar Bart De Wever.


"Het is de ironie van de geschiedenis. Nadat vorige donderdag medegedeeld werd dat café De Leeuw van Vlaanderen in Antwerpen sluit, geraakte gisteren bekend dat ook De Zwarte Komedie, het gezellig theatertje aan de Leguit in Antwerpen, de deuren moet sluiten. Oprichter van De Zwarte Komedie Bert Verhoye veegde in zijn toneelstukken herhaaldelijk de vloer aan met het Vlaams-nationalisme en het rechtsextremisme van de tooghangers bij café De Leeuw van Vlaanderen.

Bert Verhoye deed dat heel expliciet in Uit zelfbevrediging. “De afwendbare opkomst van Karel D.” (zestig voorstellingen in drie maanden tijd, telkens voor een bomvolle zaal) en Pak ‘em Filip (met op de affiche een foto van Filip Dewinter die een kleinzoon van de socialistische zanger John Lundström tegen de grond slaat op de Antwerpse Meir). Beide toneelstukken dateren uit het begin van de jaren negentig, met de doorbraak van het Vlaams Blok op de Zwarte Zondag van 24 november 1991 en het beruchte 70-puntenplan van Filip Dewinter, gepresenteerd op 6 juni 2012, als inspiratiebron. Maar ook in andere stukken kwam de kritiek op het Vlaams-nationalisme en het rechtsextremisme aan bod."[1]


Related e

Wikipedia
Wiktionary
Shop


Featured:

De Zwarte Komedie was een Antwerps satirisch theatergezelschap dat in 1978 werd opgericht door journalist Bert Verhoye. Aan de Leguit 15-17 had het gezelschap een eigen theaterzaal.

In 2015 hield De Zwarte Komedie op te bestaan. De laatste voorstelling heette De burgemeester van Vlaanderen, een knipoog naar Bart De Wever.

De Zwarte Komedie stond bekend om zijn tegendraads en maatschappijkritisch karakter. Uit protest tegen de gewijzigde theaterwetgeving stelde Verhoye in 1993 zijn hond Boris aan als theaterdirecteur, omdat hij ook "kan opzitten, pootjes geven en de minister likken".

Piet Piryns schreef verschillende producties voor De Zwarte Komedie. Het theater werkte echter voornamelijk met jonge kunstenaars, onder hen de jonge Tom Lanoye, Ingeborg Sergeant, Loes Van den Heuvel, Guido Belcanto, Martinus Wolf, Vitalski en Noureddine Farihi.

See also




Unless indicated otherwise, the text in this article is either based on Wikipedia article "De Zwarte Komedie" or another language Wikipedia page thereof used under the terms of the GNU Free Documentation License; or on research by Jahsonic and friends. See Art and Popular Culture's copyright notice.

Personal tools