DW B  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

Related e

Wikipedia Wiktionary Shop Featured: Rhombicuboctahedron by Leonardo da Vinci

DW B is the oldest literary magazine in Flanders that is still in print. It was first published as Dietsche Warande en Belfort, co-founded by Marie-Elisabeth Belpaire, as a merger between two earlier literary magazines, Dietsche Warande and Het Belfort. Dietsche Warande had been established in the Netherlands in 1855 by Joseph Albert Alberdingk Thijm, whose brother Paul had moved it to Flanders in 1887. Het Belfort was founded in 1886 by Jan Bols.

The goal for the foundation of these magazines was to provide a forum for (Dutch-language) Flemish authors, who until then rarely published in Dutch magazines; especially Catholic and West-Flemish authors did not feel at home in the Dutch literary milieu of the nineteenth century.

DW B is based in Brussels. Christophe Van Gerrewey is one of the members of the editorial board.

Dutch

DW B staat voor het literair-culturele tijdschrift Dietsche Warande & Belfort. Na De Gids, is DW B het oudste nog verschijnende culturele tijdschrift uit het Nederlandse taalgebied. Het tijdschrift, een laboratorium voor de kruisbestuiving van literatuur en andere kunstvormen, verschijnt zowel op papier als digitaal. Er is ook sprake van podiumactiviteiten.

Geschiedenis

De Dietsche Warande

In 1855 werd het eerste nummer van De Dietsche Warande. Tijdschrift voor Nederlandsche oudheden, en nieuwere kunst & letteren door Joseph Alberdingk Thijm in Amsterdam uitgegeven. In het bijzonder de gotische bouwkunst, mondelinge volksoverleveringen en onuitgegeven of zeldzame dicht- en prozastukken uit de Middelnederlandse en Nederlandse literatuur krijgen de aandacht van Thijm. De eerste jaargangen van De Dietsche Warande hebben niet het succes dat Thijm met zijn periodiek nastreeft. Het doelpubliek, de Nederlandse katholieken, laten het afweten. Dat komt onder meer door de concurrentie van het meer traditionele katholieke blad Onze Wachter. Verder luidt de kritiek op De Dietsche Warande: te artistiek, te specifiek en te weinig actueel. Eind 1886 draagt Thijm het bestuur over aan zijn broer Paul Alberdingk Thijm. Voortaan werd het tijdschrift in Gent uitgegeven, dat betekent de start van de zogenaamde Vlaamse periode van De Dietsche Warande.

Belfort

In 1885 wordt in Gent bij dezelfde drukker op initiatief van het Davidsfonds ter huize van Alfons Siffer een katholiek tijdschrift opgericht: Het Belfort. Tijdschrift toegewijd aan Letteren, Wetenschap en Kunst als voortzetting van De Vlaamsche Wacht (uitgegeven vanaf 1878). De aandacht van Het Belfort gaat onder leiding van Siffer vooral uit naar de Vlaamse volkstaal, geschiedenis, het volksleven en dialectologie. Het Belfort is, althans in de beginfase, minder op het Nederlandse taalgebied in zijn geheel gericht dan De Dietsche Warande. Vanaf 1888 kreeg het steeds meer te maken met concurrentie van Dietsche Warande.

Dietsche Warande

De eerste jaargang (1887) van de nieuwe Dietsche Warande. Tijdschrift voor Kunst en Zedegeschiedenis werd zowel in Gent als in Den Haag uitgegeven, om het algemeen Nederlandse karakter te blijven beklemtonen. Meer nog dan in het verleden wil het tijdschrift een breed gebied bestrijken.Toch slaat ook de vernieuwde Dietsche Warande niet aan. In een poging om het abonneebestand op te voeren, allieert het tijdschrift succesvol met De Wetenschappelijke Nederlander in 1891.

Dietsche Warande & Belfort

Tegen de achtergrond van de strijd tussen katholieken en vrijzinnigen bundelen, even voor de eeuwwisseling, een aantal katholieke flaminganten hun krachten om meer invloed te krijgen op het sociale en culturele leven. Marie-Elisabeth Belpaire richt ‘Eigen Leven’ op. In het handvest staat te lezen: "De Gilde zal in een of meer der bestaande tijdschriften vasten voet zien te krijgen, de ware grondstelsels der gezonde critiek ophouden. Mettertijd ware misschien een tijdschrift te stichten of een gansch meester te worden". Daaropvolgend starten onderhandelingen, eerst met Het Belfort in Gent, daarna met Dietsche Warande in Leuven, waar Lodewijk Scharpé en Emiel Vliebergh hun collega Paul Alberdingk Thijm weten te overhalen. Eind 1899 versmelten beide tijdschriften onder de naam Dietsche Warande en Belfort’'.

DW B

In de twintigste eeuw wordt Dietsche Warande en Belfort omgedoopt tot DW B (1972). Een rode draad in de geschiedenis van het tijdschrift bleef de nauwe band met de plastische kunsten. Onder leiding van Hugo Bousset werden in 1993 enkele bepalende vernieuwingen doorgevoerd. Zowel de kernredactie als de redactieraad werden uitgebreid met jonge auteurs, Patricia De Martelaere en Peter Verhelst bijvoorbeeld, en ook buitenlandse schrijvers krijgen een forum. Illustraties zijn niet meer louter decoratief, maar vertellen zelf een verhaal. Ook worden de nummers voortaan opgebouwd rond een thema.

Waar aanvankelijk traditie het haalde op vernieuwing, krijgt het intermediaal experiment nu zijn kansen. Zo is het laatste nummer van 2014 het resultaat van een samenwerking tussen auteurs en architecten, die 50 fictieve gebouwen uit de wereldliteratuur vormgeven in woord en beeld. Het laatste nummer van 2015 is het resultaat van samenwerking tussen auteurs en beeldend kunstenares Anne-Mie Van Kerckhoven.

Publicaties

In de beginperiode waren onder andere Guido Gezelle en Felix Timmermans regelmatig in het tijdschrift terug te vinden. Ook andere bekende schrijvers en dichters publiceerden er hun werken, zoals:

• Saskia De Coster
• Patricia De Martelaere
• Marnix Gijsen
• Herwig Hensen
• Rozalie Hirs
• Atte Jongstra
• Bernard Kemp
• Eric de Kuyper
• Koen Peeters
• Yves Petry
• Leo Pleysier
• Dirk van Bastelaere
• Elma van Haren
• Hubert van Herreweghen
• Anton van Wilderode
• Maud Vanhauwaert
• Peter Verhelst

Hoofdredacteuren

• Emiel Vliebergh (1900 - 1906)
• Jules Persyn (1907 - 1923)
• August Van Cauwelaert (1924 - 1945)
• Albert Westerlinck (1945 - 1984)
• Marcel Janssens (1985 - 1992)
• Hugo Bousset (1993 - )