User:Jahsonic/Sandbox archive 81  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

(Difference between revisions)
Jump to: navigation, search
Revision as of 06:29, 13 May 2024
Jahsonic (Talk | contribs)

← Previous diff
Revision as of 07:06, 13 May 2024
Jahsonic (Talk | contribs)

Next diff →
Line 14: Line 14:
| |
|} |}
-Ik postte gisteren iets over hoe ik de coolste necrologie over Steve Albini schreef en merkte terloops op dat Israël de Eurovisiesongwedstrijd mag winnen en ik kreeg onmiddellijk de wind van voren. 'Shame on you' zei Chris De Herdt. Vroegere collega Annick zei dan weer dat Israël sowieso nooit had mogen deelnemen en ene Stef Arends van [[Kif Kif]] eiste zowaar uitleg over mijn vermetelheid Israël te hebben durven gelukwensen. Ik wiste de post achteraf.+Ik postte gisteren iets over hoe ik de coolste necrologie over Steve Albini schreef en merkte terloops op dat [[Israël de Eurovisiesongwedstrijd mag winnen]] en ik kreeg onmiddellijk de wind van voren. 'Shame on you' zei Chris De Herdt. Vroegere collega Annick zei dan weer dat Israël sowieso nooit had mogen deelnemen en ene Stef Arends van [[Kif Kif]] eiste zowaar uitleg over mijn vermetelheid Israël te hebben durven gelukwensen. Ik wiste de post achteraf.
<hr> <hr>
[[Roger Corman]] (1926 – 2024) stierf. Hij werd 98. Corman was van zeer grote invloed op de manier waarop ik naar films ben gaan kijken. Eens homevideo kwam in de jaren negentig, kon ik de Antwerpse videotheken afschuimen op zoek naar pareltjes van Amerikaanse commerciële cinema. Dan duurde het niet lang eer je Corman tegenkwam. Na jarenlange staats-gesubsidieerde ernstige arthouse cinema kwam je erachter dat film ook gewoon rond pretentieloos plezier kan draaien. Je ontdekte niet alleen Corman, maar een hele school van filmmakers. Films als ''The Little Shop of Horrors'' (1960), ''The Intruder'' (1962) ''X: The Man with the X-Ray Eyes'' (1963), ''Death Race 2000'' (1975), ''Masque of the Red Death'' (1989) hebben me ontzettend geamuseerd. ''The Intruder'' is een geval apart, het was Cormans enige 'serieuze' film -- met William Shatner van Star Trek in de hoofdrol -- een aanklacht tegen racisme en ook de enige film waar hij geld op verloor. Hij, de man die zich erop beriep nooit een cent op een film verloren te hebben. In Europa -- zo zou ik later ontdekken -- was Jess Franco zijn evenknie maar dat intelligente lichtvoetige, dat had alleen Corman. Hieronder een paar lelijke woorden van filmmaker Paul Schrader (°1946) die Cormans dood aangrijpt om eens flink zijn gal te spuwen. [[Roger Corman]] (1926 – 2024) stierf. Hij werd 98. Corman was van zeer grote invloed op de manier waarop ik naar films ben gaan kijken. Eens homevideo kwam in de jaren negentig, kon ik de Antwerpse videotheken afschuimen op zoek naar pareltjes van Amerikaanse commerciële cinema. Dan duurde het niet lang eer je Corman tegenkwam. Na jarenlange staats-gesubsidieerde ernstige arthouse cinema kwam je erachter dat film ook gewoon rond pretentieloos plezier kan draaien. Je ontdekte niet alleen Corman, maar een hele school van filmmakers. Films als ''The Little Shop of Horrors'' (1960), ''The Intruder'' (1962) ''X: The Man with the X-Ray Eyes'' (1963), ''Death Race 2000'' (1975), ''Masque of the Red Death'' (1989) hebben me ontzettend geamuseerd. ''The Intruder'' is een geval apart, het was Cormans enige 'serieuze' film -- met William Shatner van Star Trek in de hoofdrol -- een aanklacht tegen racisme en ook de enige film waar hij geld op verloor. Hij, de man die zich erop beriep nooit een cent op een film verloren te hebben. In Europa -- zo zou ik later ontdekken -- was Jess Franco zijn evenknie maar dat intelligente lichtvoetige, dat had alleen Corman. Hieronder een paar lelijke woorden van filmmaker Paul Schrader (°1946) die Cormans dood aangrijpt om eens flink zijn gal te spuwen.

Revision as of 07:06, 13 May 2024

Related e

Wikipedia
Wiktionary
Shop


Featured:

May 23
<< previous next >>

Ik postte gisteren iets over hoe ik de coolste necrologie over Steve Albini schreef en merkte terloops op dat Israël de Eurovisiesongwedstrijd mag winnen en ik kreeg onmiddellijk de wind van voren. 'Shame on you' zei Chris De Herdt. Vroegere collega Annick zei dan weer dat Israël sowieso nooit had mogen deelnemen en ene Stef Arends van Kif Kif eiste zowaar uitleg over mijn vermetelheid Israël te hebben durven gelukwensen. Ik wiste de post achteraf.


Roger Corman (1926 – 2024) stierf. Hij werd 98. Corman was van zeer grote invloed op de manier waarop ik naar films ben gaan kijken. Eens homevideo kwam in de jaren negentig, kon ik de Antwerpse videotheken afschuimen op zoek naar pareltjes van Amerikaanse commerciële cinema. Dan duurde het niet lang eer je Corman tegenkwam. Na jarenlange staats-gesubsidieerde ernstige arthouse cinema kwam je erachter dat film ook gewoon rond pretentieloos plezier kan draaien. Je ontdekte niet alleen Corman, maar een hele school van filmmakers. Films als The Little Shop of Horrors (1960), The Intruder (1962) X: The Man with the X-Ray Eyes (1963), Death Race 2000 (1975), Masque of the Red Death (1989) hebben me ontzettend geamuseerd. The Intruder is een geval apart, het was Cormans enige 'serieuze' film -- met William Shatner van Star Trek in de hoofdrol -- een aanklacht tegen racisme en ook de enige film waar hij geld op verloor. Hij, de man die zich erop beriep nooit een cent op een film verloren te hebben. In Europa -- zo zou ik later ontdekken -- was Jess Franco zijn evenknie maar dat intelligente lichtvoetige, dat had alleen Corman. Hieronder een paar lelijke woorden van filmmaker Paul Schrader (°1946) die Cormans dood aangrijpt om eens flink zijn gal te spuwen.

Het is vooral Roger Corman de producer waar ik in die videodagen mee te maken kreeg.

Rust zacht Roger.


Ik nam op 12/5/2024 de trein naar Lokeren en fietste van daar naar het Molsbroek en naar die coole abdij in Waasmunster. Net voor ik er aankwam at ik onder een boom en deed een dutje in een zandig Vlaanderen landschap. Ik bezocht de ouderlijke woning Villa DBM en fietste door naar Sint Niklaas. In de Knaptandstraat heette een zaak Foto Bizarre. Ik bezocht mijn middelbare school op de Parklaan, reed door het stadspark van Sint Niklaas naar het station en nam de trein terug.


Gisteren met de melomane op stap naar Rockox. Er was daar een tentoonstelling Verbeelde weelde met veel werk van Jan Davidsz. de Heem dat mij toch wat tegenviel. Hij is geen Adriaen Coorte, zoveel is zeker.

Twee werken konden me wel boeien:

En ook dat ene van Cassel met die carnavalswagen, daar hangt hier ook een versie van: Parade Floats on the Meir in Antwerp A whale for Mary Oil.

De melomane was erg spraakzaam: suppoosten, galerie-uitbaters en kunstenaars werden aangemaand zich te uiten.

Bij Werner de Vos moesten wij erg lachen met zijn koperen plaatje in de etalage van zijn woning in de hoerenbuurt: 'Museum alle dagen open behalve vandaag.' Daarop duwde zij per ongeluk zijn voordeur open die zij dacht een winkel te zijn. De brave man werd uit zijn slaap gewekt.

Zij bekende dat ze nog heel erg verliefd is geweest op de lasser. Dat zij op feestjes waar zijn lief bij was (die hem ooit wijsmaakte dat ze zich geprikt had aan de naald van een aidspatiënt en daarom geen betrekkingen meer met hem kon hebben). Voorts was zij nog van mening dat de lgbtq vlag een 'a' voor aseksuelen moest toevoegen. Waarop ik zeide: en de 'p'?' Van? Palestina. Ik lager ermee maar erna vond ik een artikel van Buruma dat Queers for Palestine vermeldde en het bestaat dus echt.

Wat mij doet denken aan Israël die mij toevertrouwde dat alle joden vroeger voor VLD stemden. Maar nu niet meer. Nu stemmen ze voor NVA of VB. Ben jij niet van plan om over te stappen? Ik zeg dat dat onmogelijk is. Op de achtergrond draait Billy Joel. Hij zegt: 'binnenkort is dat verboden door de sharia'. Hij zeide mij wel dat hij aardig wat NVA'ers kende maar dat ze hem niet zo slim leken. Beperkt. 'Tegen jou kan ik alles zeggen...'

De huidige periode laat zich vergelijken met de bekering van Rome tot het Christendom. Dat betekende het afscheid van het meergodendom. Een verlies voor het vrouwelijke goddelijke.

Europa wordt verscheurd door de kwestie Gaza. Dat is duidelijk door het Eurovisiesongfestival. De enige reden dat de melomane heeft gekeken, en ook het enige segment, is om te zien hoe hard Israël werd uitgejouwd tijdens hun optreden.

Het nieuwe IJzeren Gordijn (2024) van Rob de Wijk

Sheena Patel, Emma Cline en Lisa Taddeo worden vermeld door Dirk Leyman.

Des middags op den 11den ging ik naar mijn Chinees en dan naar Stefanie Normo. Lang gebabbeld. Dan naar Stormkop met mijn gazet. Daarna voorbij Bar Paniek gefietst, iet te eten gekocht in Delhaize er vlak naast, worst en crackers en cruesli en houmous; dan naar het verjaardagsfeestje van David Suls en ik gaf hem het boekje Boutique Belgique en dan naar Witzli waar ik Tom Lanoys appreciatie van de schrijver van Monsieur Hawarden lees.

Ik zag dus een queer voor Palestina en die zei: "no one is free until everyone's free" en ik vermoed dat het teruggaat tot MLK die zei: "No one individual in the Negro or white race will be free until we are all free, [applause]"

See also





Unless indicated otherwise, the text in this article is either based on Wikipedia article "Jahsonic/Sandbox archive 81" or another language Wikipedia page thereof used under the terms of the GNU Free Documentation License; or on research by Jahsonic and friends. See Art and Popular Culture's copyright notice.

Personal tools