User:Jahsonic/Sandbox
From The Art and Popular Culture Encyclopedia
| Revision as of 10:17, 14 August 2020 Jahsonic (Talk | contribs) ← Previous diff |
Revision as of 10:30, 14 August 2020 Jahsonic (Talk | contribs) Next diff → |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
| |} | |} | ||
| - | [[Cowboy scene on reification from Return of the Durutti Column]] is a detail from ''[[Return of the Durutti Column]]'' | + | [[Cowboy scene on reification from Return of the Durutti Column]] is a detail from ''[[The Return of the Durutti Column]]'' |
| <hr> | <hr> | ||
Revision as of 10:30, 14 August 2020
|
Related e |
|
Featured: |
| << previous | next >> | |
|---|---|---|
Cowboy scene on reification from Return of the Durutti Column is a detail from The Return of the Durutti Column
- "Due to its global character, the ongoing coronavirus epidemic often provokes the comment that we are now all in the same boat. ... To these two storms, we have to add now a third one which we can call the Putogan virus: the new explosion of ..."--Pandemic!
Schelling “der nie aufhebbare Rest” Incontinence of the Void: Economico-Philosophical Spandrels by Slavoj Žižek
Cites Carlo Ginzburg's "The Bond of Shame"
"A long time ago I suddenly realized that the country one belongs to is not, as the usual rhetoric goes, the one you love but the one you are ashamed of."
"Live without dead time from "On the poverty of student life" is linked to Gelassenheit.
Facebook bans images of Black Pete. See MLF
Chinese cyberwarfare and TikTok
"taal schept de werkelijkheid" zei Heidegger volgens Thomas Goorden
"God decided what was good or bad. With humanism, this was replaced by human emotion. In the 21st century authority will shift back to the clouds, but not to those of the gods. It will shift to the clouds of Microsoft, Google and Facebook."--Homo Deus
RIP Edmond Kiraz (1923 – 2020)
Edmond Kiraz was a French-Armenian cartoonist and illustrator best known for his Parisiennes, his post-war Parisian wafer thin model girls.
RIP Trini Lopez (1937 - 2020)
Trini Lopez was an American singer known for his rendition of "If I Had a Hammer".
"This virus is democratic, and it doesn’t distinguish between poor and rich or statesman and an ordinary citizen."--Iraj Harirchi 25 feb 2020 cited in Pandemic!
"There is no such thing as a liberal. A liberal is nothing more than a communist with a diploma." --Orban
"Vlamingen op skivakantie in Noord-Italië maken zich geen zorgen over het coronavirus" titelde de VRT website nog op 25 februari, aan het begin van de krokusvakantie. Dat was ook niet verwonderlijk, want de VRT had bij monde van Herman Goossens nog laten weten, een dag daarvoor, dat “er geen enkele reden [is] om niet naar Italië te reizen. De kans is oneindig klein om corona op te lopen wanneer men naar de skigebieden in Italië reist."
Het is vandaag gemakkelijker je het einde van de wereld voor te stellen dan het einde van het kapitalisme.
Die gedachte wordt over het algemeen toegeschreven aan de Marxist Fredric Jameson.
Toch vinden we ze eerst in "What Are We to Make of J.G. Ballard's Apocalypse?" (1979), een essay van ene H. Bruce Franklin waar het een commentaar is op J. G. Ballards kortverhaal "The Subliminal Man."
Vervolgens vinden we de gedachte terug in een ander werk van Jameson 'The Seeds of Time' (1994) waar het luidt: “Het lijkt ons tegenwoordig gemakkelijker om ons de grondige verslechtering van de aarde en de natuur voor te stellen dan de ineenstorting van het late kapitalisme; misschien komt dat door een zwakte in onze verbeelding. "
De meest geciteerde vorm komt uit "Future City" (2003) van Fredric Jameson:
"Iemand zei ooit dat het gemakkelijker is om je het einde van de wereld voor te stellen dan je het einde van het kapitalisme voor te stellen. We kunnen dat nu herzien en getuige zijn van de poging om ons het kapitalisme voor te stellen door ons het einde van de wereld voor te stellen."
Spijtig genoeg denk ik dat Jameson gelijk heeft.
"It it is easier to imagine the end of the world than it is to imagine the end of capitalism" (1994) is a dictum attributed to Jameson and Žižek
Imagining the End Times: Ideology, the Contemporary Disaster Movie, Contagion () is an essay by Matthew Beaumont collected in
- "It has recently become something of a cliché, at least on the Left, to cite the claim, first made by Fredric Jameson in Seeds of Time (1994), that in the current conjuncture it is easier to imagine the end of the world than the end of capitalism. “Someone once said,” Jameson writes in “Future City” (2003), where he recapitulates and revises the point, and where it becomes apparent that he is probably misremembering some comments made by H. Bruce Franklin about J. G. Ballard, “that it is easier to imagine the end of the world than to imagine the end of capitalism.”"
- "I would like to conclude my essay by sticking with this phrase just a little bit longer. Although it is sometimes attributed to Žižek (see note 11), the sentence—which most likely was inspired by H. Bruce Franklin’s 1979 article “What Are We to Make of J.G. Ballard’s Apocalypse?”21—has been used by Jameson much earlier. And while Jameson is typically considered a theorist of the “Utopian impulse” (Political Unconscious 278) rather than the dystopian imagination on which my essay has focused, he is also among the authors who first drew attention to late capitalism’s anti-Utopian tendencies. Probably the first time Jameson makes use of the above-quoted phrase is in The Seeds of Time from 1994. Here he writes: “It seems to be easier for us today to imagine the thoroughgoing deterioration of the earth and of nature than the breakdown of late capitalism; perhaps that is due to some weakness in our imaginations” (xii). Roughly a decade later, though, in an essay on the architect Rem Koolhaas, Jameson modifies the sentence, now explaining: “Someone once said that it is easier to imagine the end of the world than to imagine the end of capitalism. We can now revise that and witness the attempt to imagine capitalism by way of imagining the end of the world” (“Future City” 76).23 With regard to The Road, a somewhat similar point has been made by Mark Steven, who sees parallels in the portrayal of the “late world” of McCarthy’s novel and the “worldlessness” attributed to late capitalism by authors such as Žižek and Badiou.24 While I highlighted some of these similarities as well, my essay made a slightly different point. For The Road does not use the end of the world to imagine capitalism per se. Rather, the novel conceives of a version of the end of capitalism, which indeed—in keeping with the neoliberal imagination—coincides with the end of history, and eventually, the end of the world."--"The Dialectics of Mobility: Capitalism and Apocalypse in Cormac McCarthy’s The Road" (2017) by Simon Schleusener
RIP Salome Bey (1939 – 2020)
https://www.youtube.com/watch?v=E5DGdl2QHFk
Salome Bey was an American-born Canadian composer and singer.
She did solo work but in my book she is famous for having part in an unforgettable version of "Round Midnight" (1944) with the unforgettable lines
"But it really gets bad,
'round midnight."
She did that version with her brother Andy and her sister Geraldine, both of whom survive her.
Dichter bij huis overleed de Marokkaans-Nederlandse schrijfster Naima El Bezaz.
Ze werd 47. Ze pleegde zelfmoord.
Uit haar boek 'Vinexvrouwen' (2010).
"We werden verliefd. Om eerlijk te zijn werd hij verliefd op mij omdat ik geen interesse in hem had. Dus bij het tweede afspraakje was ik voornemens hem te melden dat het niks zou worden. Alleen toonde hij toen geen interesse in mij en werd ik juist daarom verliefd op hem. En zo ging het twee jaar lang aan en uit. In Parijs heeft hij me ten huwelijk gevraagd. Hij ging op één knie zitten en gaf me het doosje met de ring erin. Wat hij niet wist was dat ik al in zijn kleren had gesnuffeld en het doosje met ring en al had gevonden. Hij heeft de neiging om nogal lang te douchen. Zijn eigen schuld. Dus ik kreeg de ring en ik kirde en sprong en kuste hem, maar een halfuur later, in Montmartre, hadden we alweer ruzie. Dat is pas liefde."
Vanwege haar vrijmoedigheid (parrhesia) werd zij bedreigd door moslimorthodoxen en extreemrechts.
Ze leverde ook een bijdrage aan het boek De derde feministische golf (2006), dat geredigeerd werd door Dirk Verhofstadt.
Yesterday, 9/8/20, with F. from Boitsfort railway station to Groenendaal railway station. From Parc Tournay-Solvay to Arboretum Groenendaal
RIP Wayne Fontana (1945 – 2020)
Wayne Fontana was an English singer best-known as the singer of "The Game of Love" (1965), covered as "Quand tu es là" by Sylvie Vartan that same year.
RIP Bernard Stiegler (1952 - 2020)
Bernard Stiegler was a French philosopher.
Outside the field of philosophy, he is of interest for his delightful retelling of the Epimetheus creation myth from Protagoras told in the film The Ister (2004).
The transcript of that story:
'One day Zeus said to Prometheus, "the time has come for you, for us gods, to bring into the day the non-immortals." The non-immortals being animals and men. Prometheus, who is put in charge of this task, has a twin brother named Epimetheus. Epimetheus resembles Prometheus; he is his double. But in fact Epimetheus is his brother’s opposite. Epimetheus is the god of the fault of forgetting. Prometheus is a figure of knowledge, of absolute mastery, total memory. Prometheus forgets nothing, Epimetheus forgets everything. Epimetheus says to his brother: "Zeus has given you this task - I want to do it! Me me me! I’ll take care of it." Epimetheus is a rather simple-minded brother, and Prometheus is fond of him. He dares not refuse and says, "OK, you take care of it."f So Epimetheus distributes the qualities. He will give the gazelle its speed, for example. [...] He distributes the qualities in equilibrium. Epimetheus’ distribution of the qualities describes the ecological balance of nature. [...] Now, as Epimetheus is distributing the qualities, he suddenly notices something... [...] "There are no qualities left! I forgot to save a quality for man!" [...] "I still have to bring mankind, mortals, into the day." [...] but there are no qualities left to give him a form. So Prometheus goes to the workshop of the god Hephaestus, to steal fire. Fire, which is obviously the symbol of technics, but which is also the symbol of the power of god. Zeus.'--Bernard Stiegler retelling the creation myth of Protagoras in The Ister (2004)
‘Russians, Cubans, Chinese doctors came. Germans and French didn’t’ [1]
Yet Macron visited Beirut.
En in de Verenigde Staten stierf Michael Sorkin (1948 - 2020)
Dit gebeurde in maart, maar ik kwam er pas vandaag achter.
Hoe?
Door Pandemic! te lezen van Slavoj Žižek waar zijn dood op pagina 1 betreurd wordt.
Ik zou liegen mocht ik zeggen dat ik Sorkin kende, hoewel ik hem wel in mijn encyclopedie aangemaakt had.
Michael Sorkin was een Amerikaanse architect, architectuurcriticus en activist
Een verouderde versie van Wikipedia zegt dat Sorkin een uitgesproken voorstander was "various leftist causes", verschillende links-politieke goede doelen. Zo -- gaat het verouderde artikel verder -- redigeerde hij in 2005 het boek 'Against the Wall', waarin Israël wordt vergeleken met Apartheid in Zuid-Afrika.
Nog niet zo lang geleden drong het tot me door dat het Midden-Oosten mijn WWII aan het worden was. Sta mij toe dat te verklaren. Toen ik jonger was, kwam ik regelmatig in contact met oudere heren die gefascineerd waren door alles wat met de Tweede Wereldoorlog te maken had.
De Tweede Wereldoorlog heeft me nooit zo erg geboeid, afgezien van de Holocaust en de collectieve waan van de nazi's. Het Midden-Oosten daarentegen ... het onoplosbare probleem Israël/Palestina, de olie, het botsen van beschavingen, het schisma tussen oost en west ... heel boeiend.
Het laatste wat ik las was Bernard Lewis's 'Wat is er misgegaan?', een vertaling van 'What Went Wrong?' (2002) waaruit ik leerde dat de moslims Europa gedurende eeuwen met de term Frangistan aanduidden. Een van de grappigste passages is hoe wij hier in Europa uitgelachen werden met al onze vreemde en onnuttige experimenten, onze queeste naar nutteloze kennis. Aanrader, dat boek.
RIP Michael Sorkin (1948 - 2020)
This happened in March but I only found out today.
How?
By reading Pandemic! by Slavoj Žižek which has a commemoration for Sorkin as epigraph.
Michael Sorkin was an American architect, architectural critic and activist.
An outdated version of Wikipedia says Sorkin was an outspoken supporter of politically leftist causes.
In 2005, he edited Against the Wall, which compares Israel to Apartheid South Africa.
This book caught my attention, as the geopolitical situation of the Middle East is becoming more and more of interest of me.
Not so long ago, it dawned on me that the Middle East was becoming my WWII. Allow me to explain. When I was younger I regularly came into contact with older gentlemen who were fascinated by everything which had to do with World War II.
As I grow older, I become fascinated with everything Middle East, with geopolitics and with clashes of civilization.
Waarom ging Macron direct naar Beirut en niet naar Bergamo?
Alleen vraag ik m af waarom hij niet naar Bergamo trok toen het daar zo slecht ging. Waarom ze daar alleen steun van Rusland en China kregen.
- "Koor van Inktkoelies: G- en macht op heel de aarde Komt onze macht nabij. ... Koor van Inktkoelies: Hoor je me dat? ... Tweede Inktkoelie: Wakkere jongens, stoere knapen Foei ! hoe suffend staat gij daar * Zijt gij dan niet welgeschapen Zijt gij ..."--De Notenkraker: politiek-satiriek weekblad - Volume 10 - Page 2books.google.be › books- Translate this page
1916 - Snippet view FOUND INSIDE – PAGE 2
Het is niet omdat vliegtuigreizen, autobezit, GSM-bezit, het eten van vlees gedemocratiseerd is dat democratie de reden was dat we tot overconsumptie zijn gekomen.
Meat industry Westvlees Tönnies
Ik las 'De ijzeren trap' (1953) van George Simenon
Wat een prachtig liefdesverhaal. En zo tragisch!
"Zij eet geen meelspijs." Dat is de eerste aanwijzing die je als lezer krijgt dat er iets niet pluis is.
Maar onze held had het eigenlijk altijd al kunnen weten dat er iets niet pluis was. Vooral toen ze hem vroeg, nee van hem eiste, dat hij haar nooit zou verlaten.
Hij en zij zijn Etienne en Louise, het koppel uit 'De ijzeren trap', in Parijs, vijftien jaar getrouwd.
Er zijn haast geen 'roman durs' van Simenon zonder dat er een verstoorde man-vrouw verhouding aan de grondslag ligt. Er zijn er, maar slechts weinig. Er is bijvoorbeeld 'De President', daar is de man te oud voor de liefde. Er is 'Een nieuweling in de stad', daar is hij een schoenenpervert. Daar komt maar een keer een vrouw op zijn kamer.
De held van 'De ijzeren trap' blijft zijn vrouw trouw want hij is gek op haar. Twee keer heeft hij tijdens hun huwelijk met een andere vrouw geprobeerd. Een ervan was de meid. Ze was 17 en droeg overdag geen ondergoed. Dat wist hij omdat haar roze jurk tussen haar "billen bekneld bleef." Met een andere vrouw had hij het ook geprobeerd, ze waren tot in de hotelkamer geraakt maar daar was hij "onmachtig" gebleven.
Ook als jongeman was seks niet evident voor onze held, en als hij dan eens de gelegenheid had, "moest hij woorden zeggen die hij liever niet zei" en "maakte zijn begeerte plaats voor medelijden."
Op pagina 47 doet onze held iets wat ik ook sinds kindsaf doe: "toen hij vijf of zes was ... en de rug van zijn hand rook" had hij "de lucht ontdekt die van zijn warme en vochtige huid afkwam, en hij had die aangenaam gevonden." Daarna "maakte hij zijn huid weer warm met zijn adem." Inderdaad, dan komt diezelfde zomerse zonlucht vrij, vermengd met de geur van uw huid. Probeert u het maar!
En om bij adem te blijven, onze held bezoekt in het begin van het boek al drie artsen met het vermoeden dat hij vergiftigd wordt. Een van die artsen wil hem terug laten komen voor een volledig onderzoek, maar hij "rook zo uit zijn mond" dat Etienne er de moed niet meer toe had. Halitosis. Groot probleem. Zelden in romans beschreven.
Als hij gaandeweg jaloers begint te worden, wenste hij "dat zij lelijk was" of dat anderen haar lelijk vonden.
Eens de paranoia begint, wordt de beeldspraak van Simenon interessanter. Op pagina 62 kwam het onze held voor "voor dat zijn gezicht niet meer van hem was." En op pagina 64 wordt de lucht om hem een een "vaste gelige massa."
Trivia
We krijgen deze keer inzage in de boekenkast van het koppel en we vinden daar 'la Vie des Insectes' van de entomoloog Jean-Henri Fabre, broederlijk naast een album met erotische prenten van onze eigen Félicien Rops.
Het huis heeft een spreekbuis (een buis die twee delen van het huis verbindt, een mechanische intercom als het ware). Die is van belang zodat de achterdochtige echtgenoot zijn vrouw beneden in de papierwinkel voortdurend kan controleren.
Theo, van de drukkerij, zit in een glazen hok, Simenon heeft later nog een 'roman dur' met als titel de 'De glazen kooi', waar een drukker ook in zo'n kooi zat.
Als het einde bijna nadert voor onze held, zegt hij deemoedig: "Hij had altijd geweten dat er op een dag iets verschrikkelijks zou gebeuren en besefte, dat hij het had verdiend."
Net als in 'De medeplichtigen' pleegt hij zelfmoord.
Onze zwarte weduwe is dan 46. Haar nieuwe minnaar 26.
Meeste coronabesmettingen in allerarmste wijken
De 10 procent minst gefortuneerde wijken in Vlaanderen tellen ruim dubbel zoveel coronabesmettingen.
De Tijd, 7/8/20
See also
